insanlar bencildir. cikari olmayan islere ellerini surmezler.sevmek sevilmek onlar icin bir kriter degildir. bana dokunmayan bin yasasin prensibiyle hareket ederler.
Güven duygusu ilk ailede aşılanır, anne ve baba çocuğun kendini güvende hissedeceği, zorda kaldığında yardımına başvuracakları yakınlığı korurken bir yandan da çocuğun ayrışma ve bireyleşme sürecine destek verirse temel güven duygusu inşa edilir.
kulak arkalarımın yalvarmaları sonucu cevabına sahip sorudur. resmen dile geldi ikisi birden "ağabey ne olur bir biz kaldık girilmeyen bari bize acı" dediler lan *
henüz beş yaşındayken hayallerini kurduğum çekilişten kazandığım kırtasiye setinin kartını mutlulukla gösterdiğim teyze, o kartı alıp dantel poşetinin içine attığında.
sonra o seti kızlarının elinde gördüğümde.
Kırılarak. Kırılan yerleri yapıştırmaya çalışırken paramparça olarak. Hala güvenmemeyi öğrenmedim aslında. Tek öğrendiğim herkese bir şansın kafi olduğu. Boşa harcayana ikinci şansın fayda etmeyeceği.
