an itibariyle izlediğim ve mahsun kırmızıgül için ilk defa bende, özüne dönme adına birşeyler yapması sebebiyle güzel duygular beslememe neden olan filmdir. her ne kadar 2000 yıldır mezopotamya bölgesinde (yerel halk diliyle kürdistanda), türkiyenin sınır köyünde yaşayan bir ailenin hayatını anlatırken ana dili olan kürtçeyi kullanmasa da, böyle büyük bir hataya göz yummama neden olabilecek yakın tarihten bir kaç olaya (diyarbakır cezaevi, köylerin asker - devlet zoruyla boşaltılması) yer vermiş olması bu kanaatimi değiştirmeme engel olmuştur. bir dahaki filminin ana dili olan kürtçe olması dileğiyle..
bu arada, kendisi hakkında yeni yılmaz güney atıflarında bulunulduğunu gördüm ki umarım başarır. müzikal olarak her ne kadar zıt olsam da, sinema alanında bir yılmaz güneyin daha olması ülke adına çok iyi bir gelişme olacaktır...
PKK'nın devlet tarafından bir terör örgütü olarak ilan edilmesine karşın, içerisinde bir kere yerli halkı canlandıran kesimin, terör veya terörist kelimelerini ağzına almadığı film. öte yandan oldukça duygu yüklü olduğu kesin, izlerken göz yaşlarımı tutamadım. ancak orduya muhalif, pkk ya sempatik yaklaşıyormuş gibi geldi bana. yine de siz izleyin karar verin.
an itibari ile izleyip bitirdiğim filmdir. pkklı itlerin dağa çıkma sebebinin devlet olduğunu vurgulayan her sahnede inceden devlete ayar vermeye çalışılan bir film olmuş.
gecenin 4'ünde açlıktan mideme kramplar girmeye başlarken ''dur lan vakit geçsin bari, hem sabahki kahvaltıya kadar bir şey yapmış oluruz!'' diyerekten başladığım ve ''insan insana bunu yapmaz!'' diyerek bitirdiğim mahsun kırmızıgül filmi..
lo lo mahsun'dan, alem buysa kral benem'den buralara kadar geldiği için, gelebilme cesaretini gösterdiği için mahsun kırmızıgül'ü can-ı gönülden kutluyorum.. naçizane yorum yapmaya çalışırken cümleleri özenle seçmeye çalışıyorum lakin seçtiğim cümleler bu film hakkındaki olımlu görüşlerimi karşılayacak kadar güçlü kalabilir mi, bilmiyorum..
kimsenin kendisinden kubrickçilik, tarantinoculuk, ridley scottçılık beklemediği mahsun kırmızıgül kesinlikle türk sineması için bir şanstır.. kendini üst düzeyde geliştiren bu adama destek verilmesi elzemdir diye düşünüyorum.. şahsi fikrim mahsun kırmızıgül bu ülkenin yılmaz güney'i olma yolunda emin adımlarla gelmektedir.. yalnız ve güzel ülke adına iş yapan, emek harcayan adamların çok daha fazla destek alması gerekmektedir.. en azından recep ivedik denen film ve kahramanından daha fazla entry girilmelidir bu adamlarla alakalı..
geçişlerini beğenmezsin, görüntü yönetmenliği iyi değildir, tekniği zayıftır vs vs.. bunların hepsini anlarım da adam neden ajitasyon ve demogoji ile suçlanmakta, onu çıkaramıyorum.. kardeşin kardeşi vurması, vurmak zorunda bırakılması, eğitim denen şeyin büyük şehirlere elli tane üniversite açmak değil de köylere, kuytulara götürülmesi gereken en önemli olgu olduğu, insanların seçimlerinden dolayı toplumdan nasıl dışlandığı, yıllarca emek verilen, kalkınması için ter dökülen güzel ülken tarafından hayvan muamelesi gördüğün ama aslında dışarda bu işlerin hiç de öyle yürümediğinin farkına varmak, yıllar süren savaşlar, ekonomik çöküntüler, saçma sapan politikalar, cuntalar, örümcek beyinler yüzünden 28 sene önce terk edilmek zorunda kalınan ülkenin bugün hala aynı olması hatta daha da vahim bir hal alması... bunlar ve benzerleri zaten bilinçli her türk evladının göznünün önünde olan ve farkındalık duyduğu şeyler.. adam bunları anlattığı için ajite eden oldu, demogojist oldu.. bunlar hepimizin bildiği ve belki de sesli düşünemediğimiz olaylar..
her şeyden öte bir sanat eserinin insana verdiği, ilettiği duygu önemlidir nazarımda ki mahsun kırmızıgül bunu oldukça başarılı bir şekilde aktarmıştır.. yıllardır ağlamayan, ağlamayı beceremeyen ve iyiden iyiye kendinde bir sorun olduğunu düşünen bu yazının sahibini bile defalarca ağlatmayı başarmıştır.. işte olay bundan ibarettir..
biz ancak dışardan birilerinin dürtmesiyle birbirimize sahip çıkan, biz olan bir milletiz.. ancak dışardan birileri bizim canımızı yakacak ki biz o zaman kardeş olduğumuzu, aynı havayı soluduğumuzu, aynı takımları tutup aynı kadınlara aşık olduğumuzu, aynı yemeği yiyip aynı suyu içtiğimizi fark edebilelim.. gerisi hep zirveye çıkanları belinden tutup aşşağıya çekmekle eş değer..
yapmayalım abiler, ablalar.. bu ve benzeri filmler kültürümüz ve bizler için şanstır.. eleştirme demiyorum, eleştir.. eleştirinin olmadığı yerde fikirler gelişemez, olgunlaşamaz! yap eleştirini ama adama hakaret etme! kim olduğunu unutma!o adam senle aynı kanı taşıyor, köstek değil destek ol! oku, izle, dinle, gez, öğren.. geliştir kendini, çalıştır saksıyı.. ancak o vakit birilerinin dürtmesine ihtiyaç duymadan ''biz'' olduğumuzun farkına ve idrakine varabiliriz!!
güneşi gördüm ve benzerlerinin devamının gelmesi, seyrine doyulmayan türk filmlerini izleyebilme dileğiyle!
bundan sonraki 7 ay ne gösterir, birileri adam akıllı bir şeyler yapar mı bilemem ama şu gün itibariyle 2009'un en iyisi olmayı bu film haketmiştir. sezar'ın hakkı mahsun'a.
olayların her sahne içinde başlayıp bitmesi, bir sahnenin bir sonrakiyle bağının ya çok zayıf ya da kopuk olması her anlamda kötüydü. çok daha iyi olabilirdi. ha görüntüler norveç, dağ filan dersen; e abi cep telefonunda 8 mp kameran var film yapıyor adam olacak o kadar.
çaktırmadan böyle gömerim lafları tarzı mahsun kırmızıgül draması.
--spoiler--
ağlatır mı ağlatır, gözünüzün içine baka baka ağlayan, feryat eden iyi bir oyunculuk giydirilmiş her anne ve çocuk her zaman ağlatır.
--spoiler--
güneşi götüyle gören insan mavrasının adı olabilir. ya da olsa olsa kendini ve olayları ortayolcu sentezlemeyi öğrenmiş salak zihinleri tatmin edebilir bir ortalaması olarak nitelendirilebilinir. önyargılı olmak, cahil edebiyatı yapan bir gerzek olmaktan kötü olmasa gerek diye de bağlamak gerek.
mahsun kırmızıgül hakkında, "daha fazla şarkı söylemesin sadece film yapsın" dedirten film. önemli ve ince noktalara değinilmiş, sinema salonunda hepimizi ağlatmıştır.* ülkemizdeki en uzun süreli ve en büyük sorunlardan biri, orada yaşayan ve orada savaşanların gözünden anlatılmıştır. takdir ettim, çok güzeldi.
Mahsun Kirmizigül birden fazla konuyu ele almak istemis, ama hizli gecistirmelerle, bunlarin detayina inmeyerek, "herkesin agzina bir kasik bal calarak " bir film cekmis.
Öncelikle film Kürt sorunu hakkinda tek söz etmemis. Savasin nedenleri hakkinda bilgiler edinemedik. Kardes kavgasinin cözümü kuslarla, böceklerle olmaz, fazla ütopyaci bir yaklasim olmus. Bu sorunlar cuntacilarin, devletin sisteminden kaynaklanan sorunlardir.
Köylerden cikarilan, sürülen köylülerin durumunu anlatmak istemis. Ama tirsmis Mahsun Kirmizigül. Gercegi anlatamamis. Köylülerin nasil köylerinden uzaklastirildigini, köylerin yakilarak, köylüleri gurbet ellere attiklarini aciklayamamis net olarak. Eger orada devlet köylülere 6 ay boyunca yalvarsaydi, yakarsaydi, rica etseydi ne olaylar olurdu, ne de Mahsun'un böyle bir film yapmasina gerek kalirdi. Biraz gercekleri anlatmaktan cekinmeyelim. Eger olaylarin ic yüzünü bilmiyorsan arastir, sor, milletin düsüncelerini, hikayelerini dinle. Kendi kafanda yarattigin ütopik hikayeyi gercekmis diyerek, herkesin suyuna giderek anlatma.
Gelelim Norvec meselesine. Mültecilerin ne kadar zorluk cektikleri, ne sartlar altinda yasamak zorunda kaldiklarini merak edenler olaylari arastirsinlar, bilgilensinler.
Escinsellik konusuna gönderme yapmis ama sonundaki sahne olmamis. Kardesini her firsatta döven, onu o yollara atmak icin tesvik eden bir abinin sonunda kardesini öldürmesi ve " sucsuz " olarak gösterilebilmesi icin "gardasim" diye aglamasi fazla ajitasyona giriyor.
Ben her ne kadar Mahsun Kirmizigül hakkindaki önyargilarimi bir kenara birakip, filmi izlemeye calissam da, yine kendisinin yaptigi popülizmi gördüm. Zamaninda Ahmet Kaya'ya sindirme politikalari yapildiginda, Mahsun en baslar da yer aliyordu. Köyler bosaltilirken, yakilirken sessiz kalip, " alem buysa kral benim " tarzinda narsist sarkilar söyleyip, egosunu tatmin edebilmek icin ülke sorunlarina kafa yormaktansa Ibrahim tatlises ile sidik yarismasina giren birisinden böyle bir film beklenir zaten.
dün hakkında ilk yorumlarını otobüste yanımda oturan bir kızdan duydugum film. sinemadan yeni çıkmış arkadaşına anlatıyor.
- filmden çıktım da şimdi. heyee. güneşi gördüm. çok acıklıydı. heyee. evet bayaa dramatik. gülaylarlan gittik heyee. * anında tiksindim filmden.
bu ülkede yaşayan herkesin ama herkesin izlemesi gereken film. çok kalite, çok güzel mesajlar içeriyor... kimse enaniyet gösterip de "amaaan mahsun yapmış o ne anlar" demesin. diyen de bu lafını film sonunda yutar zaten...
bilgisi olmayanların duygu sömürüsü olarak niteledikleri bir film.
çok bir şey yazmama gerek yok.
belgesel-film.
anlat istanbul-eşkiya-duvara karşı kadar gerçek bir film.
avuçlarım terledi filmden çıktığım zaman.
senaryo değil bence.
gerçek.
köyleri yakılanların norveçten dönmek istemeyeceği kadar gerçek.
köyleri yakılan ailelerin istanbul'da parçalandığı kadar gerçek.
gerçeğin yedi yüzü var demişler.artık neresinden bakarsanız.siz bilirsiniz...
