gözlük kullanmaya başladığımdan beri yaptığım güzide hareket.

"Küfrün adabı varsa, hareketin de adabı var." özellikle toplu taşıma kullanırken ya da kalabalık ortamlardayken yapıyorum bunu. özel bir amacım da yok maksat ibnelik olsun.

bir gün birinden iyi bi zopa yiycez de dur bakalım şu ana kadar vukuatsız gidiyoruz.*
benden dili üzerine çalışan uzmanlar; bu hareketin, ortamdan duyulan memnuniyetsizliğini içsel sıkkınlığın mikro ifadesi olduğunu belirtmekteler.
denk geldiğimde misliylen karşılık verdiğim naif harekettir.

bunların orta parmakla yön tarif edeni, bir şeyler göstereni de vardır öylesine denk gelince aynı naif parmakla burası mı, bu mu gibi teyid veririm.
kendimi ifşa etmiş gibi olacağım için fotoğrafını atarak gösteremeyeceğim eylem.

yol hesabı yaparsak:
orta parmak diğer parmaklardan daha uzun olduğu için gözlüğe daha çabuk ulaşıp düzeltmemizi ve daha az efor sarf etmemizi sağlayabilir.
iyi hissettiren bir eylem. Her zaman yaptığım jestlerden biridir ayni zamanda.