taksim'de bir eylem yapıldığı sırada burger king'den elimde hamburgerimle çıktığım ve akabinde bana doğru yürüyerek "kahrolsun amerikan emperyalizmi!!" diye slogan atan çılgın kalabalıkla göz göze geldiğim andır.
kız arkadaşının yanında erkeklik tasladıgın herifin az sonra on kişiyle karşına çıkması sonucu kıza rezil olmakla on kişiden dayak yemek arasında seçim yapmak zorunda oldugun andır.
kız yüzünden serseriler başına toplanmış işin kötüsü kızdan ayrılmışsın zaten ama onlar yine de seni dövmeden bırakmaya niyetli değil. sağa bakıyorsun kimse yok, sola bakıyorsun kimse yok. tamam işte bittiğim an bu andır derken 3.5 atmanın hakkını tam olarak vermek istiyorsun. gözüne kestirdiğin serserilerden birine dayak atıyor ve koşmaya başlıyorsun.koş koş yol bitmez derken atıyorsun kendini trafiğe, durduruyorsun arabayı, küçük emrah filminden aklında kalan bütün mimik hareketlerini yaparak arabaya biniyorsun ve kaçıyor gidiyorsun güzel kardeşim.
iyi, hoş da dayak yemedin üstüne bir de dayak attın be adam!o zaman; (bkz: göt korkusunun yararları)
yaklasik 3 saat once dolmusta eve gelirken, 1m genişlik, 2m boy ebatlarında, kalasımsı bir amcaya dolmuşta ineceği yeri tarif ettim. yanlış tarif etmişim (yaklaşık 7 durak sonra farkedildi yanlışlık). dolmuşçunun "abi o yeri geçeli yarım saat oluyor" diyerek söze başladığı an, göt korkusunun en üst düzeyine ulaşıp, amcanın yanında eridim resmen. hatta sesimi daha da inceleştirip "aaa, o yer ilerde değil miydi ya, yav çok değişti buralar" gibi bi laf da ettim ama, ses sonlara doğru iyice inceleştiğinden duyulmadı sanırım.
sonuç 1: bilmiyosan sus.
sonuç 2: göt korkusu gibisi yok.
