türk tarih kitaplarında anlatılan büyük palavralardan biridir. türklerin dini çok tanrıcıydı. yerin, göğün, yer altının bile tanrısı vardı. en üst tanrı zaten çok tanrıcıların hepsinde var, bu tek tarnrıclık değildir.
uydurmalarla kendini doğrulamak isteyen kimilerinin ortaya attığı sanrı. senin eski inancının islamla hiç bir ilgisi yok. benzeyen yanları da yok. semavi dinler de tümüyle ortadoğu, yahudi efsaneleri anlatılıyor. neredeyse tüm eski toplumlardaki gibi tengricilik de bol bol tanrı barındıran bir inançtı. zaten tek tanrılı inanç pek bulunmaz. romalılar da hristiyanları bu yüzden çok acayip insanlar olarak görmüş.
gök tanrı dininde tengri göktedir. hiç de modern panteizme benzemez. aslında baya da ilkel bir inanıştır. doğayla iç içe yaşamış pek çok savaşçı toplumun tanrı tasvirlerine benzer. kimseyi yargılayan bir şey değil sanki doğanın bir gücü gibidir.
ayrıca islamda da allah göktedir. hatta hadislerde baldırını gösterecek denir. düpedüz göklerde tahtı olan biri olarak gösterilmiş, hristiyanlıkta da aynen böyledir. kendi oluşturduğu meleklerle insanları yargılar. bu eski zamanlardaki sorgulanamaz tanrı-kral kültünden gelir.