sana geç kalmış olma fikri beni derinden parçalıyor. sana dair hislerimi içimin en karanlık yerinde sakladığımı ve bir daha oradan çıkamayacaklarını zannederken, seni küçücük nüanslarla hatırlatan kuvvetli bir ışık bu karanlığı delip geçmeye yetiyor. seni biriktirdiğim her anı gün yüzüne çıkmaya başlıyor ve beni seninle baş başa bırakıp kaçıyor. seni düşlerimle hissediyorum ,yer küremin en güzel ,prensesi.
uzun süreden sonra edit; malesef 4 yıl olmasına rağmen unutamıyorum, olmayacaksınız siz..
Kaderimdeki o insansan gir hayatıma. Gerçekten artık ebelek gübelek tiplerle uğraşmaktan yıldım. Şu mübarek gecede duam olsun, kaderimde kim varsa onu çıkarsın allah karşıma. Eğer doğru insan olarak gelirsen bu yazıyı açıp okutacağım sana. Hayatıma seninle birlikte sıfır noktasından başlamak istiyorum. Geçmişimde açılan yaralar, hayal kırıklıkları ve yürek yükleri ile hiç tanışma istiyorum. Seninle aramda kalplerimizi birbirine bağlayan, senden bana akıp gelen tertemiz enerjiyi gereksiz şeylerle kirletmek istemiyorum. Seninle yeniden doğmak istiyorum. Gözlerim kapalı, bir uçurumun kenarındayken bile "buradayım. Tut elimi." dediğin zaman tek bir saniye bile "acaba beni sıkı tutabilir mi?" Diye düşünmeden eline sarılabileceğim kadar çok güvenmek istiyorum. Kocaman bahçeli, yeşillikler içinde bir evde koşuşturan çocuklarımız olsun istiyorum. Gerçekten sev istiyorum. Gerçekten sevmek istiyorum. En önemlisi de aşkın bir fastfood yemek değil; yıllandıkça tadı çıkan bir şişe şarap olduğunu bilerek sev istiyorum. Çünkü emin ol ben seni öyle seveceğim.
