803.
Şeb-i yeldâyı müneccim muvakkit ne bilir
804.
Dört yanım puşt zulası, dört yanım kahpe.
806.
ona çok benzeyen birini bulursun ve bu, zafere en çok benzeyen yenilgindir.
807.
Onu tak bunu tak! Vallahi hiç umrumda değil artık. inan bana...
808.
O kadar çaresizim ki hiç kimse derdime çare olamaz. Saçma sapan nasihatlerden haline şükret lafından bıktım.
809.
“birbirinde iz bırakan insanlar birbirini asla unutamazlar. unutmuş gibi yaparlar sadece. ama içlerinde kopan kıyametten kimseye bahsedemezler.“
810.
hep denedin, hep yenildin. olsun. yine dene , yine yenil. daha iyi yenil.
811.
''iki insanın birbirini sevmesi geçmişi unutmanın en zarif yoludur.''
812.
kalbimi verdim saklasın diye salak dolaba koymuş kokmasın diye.
813.
"imkanın sınırını görmek için imkansızı denemek lazım."
814.
“Her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır; gerçek, tam manasıyla bir hastalık”
816.
Aptallarla dolu bir dünyada yaşarken sinirlenmemem olanaksız.
818.
“bilmediğim ve ne yapacağı belli olmayan bir duyguyla hırpalanıyorum boyuna.”
818.
Sen beni unuttu diyerek geçiriyorsun günlerini. Bense unutmadım, onu bile bilmenin ihtimalsizliği ile gelip geliyoruz dünyadan. Ahirete mi kaldık ne.. Ama şöyle ki seni unutacağımıda hiç sanmıyorum ben. iyiki varsın. Olsun, kalbimde de benimle güzelsin sen.
819.
korkular insanı tutsak eder, umutlar ise özgür.
820.
Hiçbir şey yapmadan da yorulabiliyor insan, düşündükleri ağır geliyor mesela...
821.
dünyanın bir ucuna da gitsen köşeyi döndüğün yerdeyim.. bir gün adımı unutacak olursan bana benzesin tüm sevdiklerin
822.
bazen yanında birileri varken de yalnız hissedersin.
823.
Eğitmeli kendini beşer; bir kadında can olurken, bir erkekte var olurken, yara değil yar olurken..
824.
ne kadar azsan, yaşamını ne kadar az görkemli kurmuşsan, o kadar çok şeyin var demektir ve görkemsiz yaşamın o denli büyüktür.
