Ve zekeriyyâ iz nâdâ rabbehu rabbi lâ tezernî ferden ve ente hayrul vârisîn
şu zor zamanlarımı atlattığımda yanımda olmayanların asla yanında olmayacağım söz veriyorum kitaplarım size.
şu kendime ettiğim eziyeti
26 yıllık yaşıma 50 yıllık yükü sığdıran rabbime
hayata kadere...
vardır bir hikmeti...vardır sual olmaz.
Çabama sağlık. Bu kadar yükün altından kalkıp yine kendim kalmaya devam ettim. iyi insan olmak için verdiğim mücadeleden bir an caymadım. Teşekkür ederim kendime. Onlarca berbat insana maruz kaldım, yine çizgimi bozmadım. Bu berbat düzenin herhangi bir yerinde değilim. iyi ki.
Teşekkürler kitaplarım
Teşekkürler kitap adam.
insan ilişkileri yürümüyordu zaten. ilk iki hafta bir şeye benziyor, taraflar daha sonra heyecanlarını yitiriyorlardı.
Maskeler düşüyor ve gerçek yüzler ortaya çıkıyordu.
(bkz: Charles bukowski)
Yaşam hastaydı artık daha doğrusu hasta ve dayanılmaz bir şey olmuştu. Ben evrende yaralı bir varlıktım. Yaşam acılı bir yorgunluk durumuna gelince, ölüm sonsuz uykunun sükununa götürmeye hazırdı.
