Gözbebekleridir ellerin uçurum, bi’ yola girdim ama bulamadım ucunu
Geri dönmen hayır beni boşver, ödedim bedelini en ağır suçumun
Düşleri mavi bakışları mordu, O’na unuttuğu masalları sordum..
bugün mavinin tonu yok benim yüzümden
bugün ne yanda bakarsan bak rüzgarım gri
usulca gezdim yitik saçlarında şehrin
usandım insan olan yanımdan yenildim
ne kalıp bir durakta ne çıkıp maveradan
ne günüm açtı karanlık hiç gitmiyor başımdan
sen de duruldun ya bu aralar biraz buruğum
hep öyle söylesem de pek iyi değil durumum
Peşimde götürdüklerime katlansın her şehir.
Yüzümde biraz gülümseme unuttukça her şeyi.
Bulutla terk edip umut verirken her nehir,
görünce korkutur hayat şelalesinde gerçeği.
