sürekli olarak "çingeneler zamanı" filmiyle mukayese edilen, ama bambaşka bir dünyayı anlatan müzikleri ve samimiyetiyle kendine bağlayan, inandıran bir film olsa da kurgusal açıdan çok yetersiz, eksik, olay örgülerinin bir türlü birleştirilemediği filmdir. çingeneler zamanı gerek kurgusal açıdan gerekse olay örgüleri bakımından izleyicinin taviz vermesine izin vermezken, gadjo dilo izleyiciyi anlatımın çıplaklığı ve samimiyetiyle bir taviz çemberine almaktadır. senarist ve yönetmeninin * çingene olmasından kaynaklı bir haykırış vardır filmde. çingeneler zamanında ise tema "çingenelik" üzerinde değil, aslında tam anlamıyla ailenin üzerinde yoğunlaşmaktadır. yani çingeneler zamanı bir çingene aile üzerinden çingeneliği anlatırken, gadjo dilo tam tersine bir köy dolusu çingene üzerinde dünya üzerindeki tüm çingenelerin sesi olma savaşı vermektedir. izidor'un haykırışı tüm dünyada varolan çingenelere yönelik adaletsizliği dokunaklı ve *ölçülü bir şekilde anlatmaktadır.
peki bu kurgu hatalarını örtbas etmeye yeter mi? evet, yeter.. * lafını esirgemeyen yönetmen başarılı bir iş çıkarmıştır. ama herşeye rağmen çingeneler zamanı'nın yanından bile geçmez.
yani çingeneler zamanı bir yakarışsa;
gadjo dilo acı bir haykırış bir başkaldırıdır.
mutlaka izlenmesi gerekir filmdir..
harika bir film. farklı kültürleri oldum olası merak ederim. bir de farklı kültürler bir araya geliyorsa işte o efsane olur. bu ister iki farklı yemek olsun ister enstrüman. ortaya çıkan her ne ise efsanedir benim için. bu filmde de çingeneler ve aralarına katılan bir fransız erkeğin onları keşif süreci izlenmeye değer.
Sinan çetin, çağan ırmak, zeki demirkubuz, nuri bilge ceylan'ın ve benzerlerinin günde beş vakit tok karnına, başa alıp alıp izlemesi gereken baş yapıttır.
çingeneler zamanından sonra beni sarsan 2. filmdir efendim. kayıp bi şarkının şarkıcısını arayan parisli stephane'ın dilini bilmediği çingenelerin köyünde ki hikayesini anlatır. o köyde sabina isminde bir hatun vardır ki tavırları ayrı tatlı, ağzında sigarasıyla yaptıgı danslar ayrı tatlı sevilesi kişidir.çingenedir, bizdendir.filmin müzikleri ayrı güzel ayrı neşelendirip ağlatıyor insanı. farklı bir şeyler arayanlara, kara gözlerini kırpıyor bu film. tabi tabi bu film hakkında bir şeyler yazıpta `tutti frutti te kelas
` unutmak olmaz. çok çok acayip bir şarkı. ben hayatımda böyle neşli, böyle güzel cenaze şarkısı görmedim. neyse spoiler a girmeden entryi saygılarımı sunarak bitiriyorum. izlieyin.
ırkçılığı anlatır.
herkesin yerini yurdunu sınıfını bilmesi gerektiğini anlatır.
yani haddin nasil bildirildiğini.
Gatlif filmlerinde ilk müzikler üzerine düşünürmüş.
o yüzden müziklerle alıyor aklı baştan.
Huysuz Sabina'nın bozuk ağzından çıkan küfürlerin şerefine tam üç kere tutti frutti!
