zaman zaman isimli şarkısını dinlerken içimde öyle bir sigara içmeyi isteği uyanıyor ki bir gün karşı koyamacağım sanırım. o ne güzel şarkı, o ne güzel ses.
--spoiler--
Sigaramın dumanında
Dudağıma konuyorsun
Her nefeste derin derin
içime doluyorsun
--spoiler--
kendisi daha toy iken barış mançonun grubunda çaldığı sırada barış abinin belçikalı sevgilisiyle gizli bir aşk yaşamış ve birlikte anadoluya yolculuğa çıkmışlardır.
yıllar geçse de aradan, barış manço fikret kızılok'u asla affedemez.
ünlü olmak kavramıyla ilgili sarf ettiği cümleleri dikkatle irdelenmesi gerektiğine inandığım sanatçıdır.
"Ben niye meşhur olduğumu bilmeden meşhur oldum, çocuktum o zaman. Ondan sonra mekanizmanın nasıl çalıştığını 13. Plağım Yumma Gözün Kör Gibiyle gördüm ve derhal kendimi yok ettim. Meşhur olmanın benim için bir şey ifade etmediğini anladım. Ondan sonra kendi yaşamımı şarkı yapmaya başladım ve daha mutlu oldum. Dünya halklarının yüzde 80'i bilinçsiz, sadece üretim için yaşıyor; Amerika'da dahil. Gerçek entelektüel yüzde 5'i bile bulmaz. Demek ki cahil olan yüzde 80'le ilişki kurup meşhur oluyorsun. Böyle meşhur olmak aslında utanılacak bir şey; ben utanırım. Değerli olmak önemli! Müziğim, sesim, şarkılarım tanınsın, ama ben tanınmayayım.
Meşhur olmak bir hastalıktır. Bir insan ne kadar değersizse, meşhurluk ipine o kadar çok sarılır; bunun için her şeyi yapar."
Öldüğü zaman arkadaşlarımın baş sağlığı dileklerini sundukları büyük sanatçı. Fikret kızılok benim için bir fotoğrafla özdeşleşiyor; âşık veysel'in karşısında gitar çaldığı bir fotoğraftır bu; sarı, sararmış, solmuş bir fotoğraftır. Bazı fotoğraflar insanları da aşıp kendi anılarını yaratırlar. işte bu fotoğraf da onlardandır. Gerçi Fikret kızılok'un birkaç fotoğrafı daha var veysel baba'yla; birinde veysel baba, diğerinde de fikret kızılok bağlamayı çalar. Ama o gitarlı fotoğraf daha bir özel... Fikret kızılok gitarı çalarken Veysel baba, elleri dizlerinde öylece durmaktadır. Fikret kızılok bir türkü veya şarkı mırıldanmaktadır. Heyecanı yüzünden bellidir... Ve kızılok o esnada Veysel babaya bakmamaktadır, hiçbir yere bakmamaktadır aslında. Veysel babanın o dimdik ve sakin duruşu kızılok'a da sirayet etmiştir. Belki kızılok da bir süreliğine kaybetmiştir gözlerini. işte fotoğrafın hikâyesi de anısı da tam burada başlar. Orada paylaşımı yapan Fikret kızılok değildir; âşık veysel o anda, kızılok'un sesinin ve tellerinin aralığından kapalı, görmeyen sanılan gözlerinin ne gördüğünü gösterir fikret kızılok'a...
leyla ile mecnun'un anneler gününde, ters köşe yaptığı bölümünün finaline combo etkisi yaratan "ama babacığım" şarkısıyla bir kez daha kendine hayran bırakmıştır.
Fikret Kızılok çocukluğumdur, babamın anısıdır, dingin sesli, duru dupduru adamdır. fikret kızılok, yıllar geçse de üstünden bu kalp seni unutmaz üstad! yaş olur 70 yine de susarız senin sesine, dinleriz dinlettiririz. Şerefe!
