iran'lı kemean üstadıdır. türk ezgilerini büyük ustalıkla sergiler. keman adeta elinden göz yaşı şeklinde akıp gider. canlı performansı albümlerinden çok çok daha başarılı ve eğlencelidir. bir notayla bile tüm dinleyicileri büyüleyebilen sihirbazdır.
kemanın tanrısı diye adlandıracağım insan. Kimileriniz tanımıyor, kimileriniz bir kaç parçasını biliyor ,kimileriniz de hayranı. işte ben o hayranlarındanım. Malesef enstrümental müzik bir Demet Akalın kadar ilgi görmüyor ülkemizde. Ama Farid Farjad farklıdır ,inanın. hani bir zamanlar Bond kızları vardı. kemanlarını çoştururdu. Onları da severdik ama Farid Farjad'da başka bir şey var. O da farsi kültüre yakın olmamız sebebiyle melodileri kolayca anlamlandırabilmemiz. Sadece keman ve eşinin çaldığı piyanodan oluşan eserlerinden bir kaç tanesini dahi dinleseniz hemen melankoliye bağlarsınız. Üzerine öykü bile yazılır bu eserlerin. Mesela
ashegh shodam adlı parçasını bir dinleyin herhangi bir video paylaşım sitesinden.Bu parça bana eski türk filmlerini hatırlatır. Hani böyle mutlu bir aile vardır. sonra bu ailenin başına gelmedik kalmaz . sonra bir sabah eşyalarıyla birlikte evden atılırlar ya. işte fon müziği de budur o sahnenin.
Sonra ,Bahar adlı bir parçası vardır. onda da bir insan düşünün ki çok istediği bir şey olmak üzere. onun için çok çalışmış, çabalamış sonuna varmak üzere ama birden bir aksilik çıkıyor ve bütün emekleri boşa idiyor. bu insanın umutsuzluğunu hissettim ben melodisinde. sanki onu teselli ediyor Farid'in kemanı...
deyad gity bir yolculuğu anımsatır bana hep. ya da bir vedayı. gidilmek zorunda olan uzak yerleri....
kordi kısa süreli kavuşmaları anımsatıyor. sevdiğin insana kavuşuyorsun ,yıllarca görüşmemişsin ama zaman kısıtlı. biraz sonra geri gidecek ve bir daha görmeyeceksin uzun bir zaman...
robabeh jan ayrılmak zorunda olduğun sevgiliyi getirir gözünün önüne. sen seviyorsundur, o da en az senin kadar seviyordur. ama başka şeyler engel olmuştur sevginize. tam ellerinizi bırakıp veda edecekken bir mucize olur ve tekrar ayrılmamak üzere kavuşursunuz birbirinize.
taghtam deh de bir isyan var. hayata,insanlara, kadere,tanrıya her şeye bir itiraz var.notalar : neden ben? diye haykırıyor sanki şarkının ortalarında....
işte Farid farjad bu benim için. şimdi üşenmeyin şu yazdığım parçaları bir dinleyin. Bakalım siz neler hissedeceksiniz...
eserlerinde kemanı kendi kendisiyle sohbet eden sanatçıdır.
genellikle bir kadın ve erkek olarak canlandırırım sesleri, tizler kadın, pesler erkek.
bazen kadın yalvarır, hatta çoğunlukla kadın... erkek gideceğim der... kadın gitme...
birlikte güzeldirler aslında onlar, onu anlatır eserler bütünüyle. ikisi beraber güzeldir...
ama muhakkak gider biri sonunda. bazen erkek kalır bir başına, bazen kadın ağlamaklı terk edilir...
bir insan daha ne kadar hisli keman çalabilir sorusunun cevabıdır kendileri. her parça ayrı etkisine alıyor kişiyi. iki sene önce ablam sayesinde dinlemeye başladığım ve iyiki de öğrenmişim hatta şimdiye kadar ben neredeydim dedirten yetenek ötesi bir insandır.
eğer kemanı bu adam çalıyorsa bu konuda faaliyet icra ettiğini iddia eden diğerleri ne yapıyor, izah etmekte güçlük yaşıyorum.
golha'sı ile beni benden alıp götüren bir daha da geri getirmeyen ve mükemmel kelimesini en çok hakeden müzisyenlerden...
