Ben bi şarkıyı 3 kez üst üste dinlesem sıkılırım, ne hikmetse 1400 senedir aynı şarkı çalıyor. Milletimize anlamadığı dilde günde 5(beş) defa olmak üzere her gün dinletilmesi baskıcı ve kemalist bir tavır.
Azalarak bitmeli. Geçişin sancısız olması bakımından kısa vadede ezan günde 4 öğüne düşürülüp geriye kalan bir öğünde de çaykovski'nin 1812 overtürü çalınabilir, buyrun:
Şu sözlükte bile hep türkçe yerine yabancı lügatlar kullanarak, kendinin ne kadar okumuş ve bilgili göstermeye çalışanların, söz ezana geldimi " türkçe okunsun" hezeyanlarıdır.
dinlemesi güzel ama insanların bu güzel sesin önemini unuttuğu bu yüzden güzel okumayı da dinlemeyi de önemsemediği hatrı sayılması gereken günde 5 defa duyulan ses.
Yok hayır...Ezan değil. Mısır hükümdarı (firavunu) Akhenaton'un (Amenofis'in) yazdığı bir şiir.
"Tanrı uludur, birdir, tektir
Ondan başkası yoktur
Bir tanedir
O'dur her varlığı yaratan..."
Şiir şöyle devam ediyor:
"Bir ruhtur Tanrı, görünmeyen bir ruh...
Ta başlangıçta vardı Tanrı,
Tek varlıktı o.
Hiç bir şey yokken o vardı.
Her şeyi o yarattı
Ezelden beri süregelen varlığı,
Ebediyete kadar sürecek,
Gizlidir Tanrı, kimse görmemiştir onu.
insanlara ve yarattıklarına sır kalır her zaman."
Tek tanrılı dinlerin hakiki kurucusu Amenofis, her duanın sonunda kendi adının zikredilmesi talimatı vermiş: 'Amen!.'
Önce Tevrat'a oradan da islamiyete sirayet eden 'amin' de oradan.
Yani "Amen" kelimesi eski Mısır dili olan Koptça. (Kıpti kelimesi de ordan gelir..) ve o devirde kıtlık nedeniyle Mısır'a göç etmiş olan Yahudiler de o zamanki Mısır geleneğine uyarak böyle söylemeye başladılar.
Anlaşıldığı kadarı ile Yahudileri Mısır'dan çıkaran Hz. Musa bu geleneğe dokunmamış ve bu gelenek Yahudilikten sonra Müslümanlıkta da iyice kök salmış.
Gariptir ki, gerek Tevrat gerekse Kur'an'da Firavunlar en nefret edilen kişiler olarak tanıtılmakta iken hem Yahudi ve Hıristiyanlar hem de Müslümanlar günde birçok kere nefret ettikleri Firavunun adını anmaktalar...
henüz 2 yaşında kardeşim eza eza dediği ses.bebintoların dikkatini çekiyor bir yerlerden bi ses geliyor ama ne hesabı * o değil de bebiş içeriği allah olarak biliyor.yani ezan duyduğunda alla diyor sonra da eza bu kadar ay yerim seni çok tatlı.
yurt dışına çıkıldığında ilk fark edilen şeylerden biridir ezan sesinin olmaması. insan bir garip oluyor. hele ki uzun zaman sonra o ezan sesini duymak var ya ah ah tarifi yok. 6 ay üstüne endonezya'da dinlediğim ezanın tadını başka hiç bir zaman almadım. öyle dindar bir insan falan da değilim. ama abi memleket hasreti işte. alışmışız ezan sesine. duyduğumuz yerde memlekette hissettiriyor. *
