yaz akşamı. sahilde masayı kurduk akşam yemeği yedik. alkol yok masada. sadece çay iciyoruz.
masada 6 kişi var. ilerleyen saatlerde denizde, denizin altında bir ışık hareket etmeye başladı. denizaltı falan degil. bildiğin yüzme derinliğinde. mesafe 30 metre kadar.
ışık iri bir el feneri kadar ışık. o civarda.
ışık bir sağa bir sola gitti. 6 kişi aynı ışığı görüyoruz.
korktuk ama 6 kişi birbirimizden cesaret alıyoruz. biri ben dalıp bakicam dedi. koşup şnorkel gözlük kapıp geldi. Bu arada ışık sabit durup tekrar hareket ediyor. kaybolup geliyor falan.
bizim arkadaş suya dalıp ışığa doğru yüzmeye başladı yavaş yavaş. ışık da bina doğru aynı yavaşlikta yaklaştı.
merakla beklerken ikisi buluştu. bizim arkadaş durup kafasını kaldırdı, su üstünden baktı biraz. sonra kafasını suya sokup ışığın yanına indi.
bir anda o ışık öyle parladı ki bildiğin Şimşek Çakmasi. sonra zart diye kayboldu. gözlerimizi aldı.
gözlerimiz alisana kadar 15-20 saniye geçti. sonra seslendik mehmet e. denizin üstünde değildi.
bişey olmuştur diye 3-4 kişi suya atladık. bogulmadan kurtaralım diye. onun olmasi gereken yere kadar hızlıca gittik. dibe dalıp elle ayakla taradik yoktu.
epey aradık. 10 dk sonra jandarmayi aradık. geldi. ardından ambulans geldi peşpeşe. ayak üstü olayı anlattık. sonra dalgıçlar geldi . sabah 7 de çalışmalar sonlandı. mola verdiler daha doğrusu.
*uyurken 3 de bir anda uyanmam ve antrenin ışıklarının yanıp sönmesi.
* gece banyoya girdigimde camda kel bir adamın beni izledigini görmem.
* dayima cinlerin musallat oldugu evde uyurken kapinin açılıp birinin arkadan gelip beni izledigini ve nefesini hissetmem fakat döndüğümde kimsenin olmaması.
Bunun gibi onlarca hadise var.
salonda oturuyordum. kuran okuyordum ama sessizce okuyordum. sonra okurken önümden beyaz kısa boylu bir adamın geçtiğini farkettim ama bembeyazdı ayak sesleri bile geliyordu kafamı kaldırıp baktığımda yok olmuştu. tuhaftır ki ben böyle şeyler gördüğüm zaman çok korkabilecek ve gece tek başıma lavaboya bile gidemeyecek biriyim ama nedense ürkmedim. yani normal yaşantıma hiçbir şey olmamış gibi devam ettim.
Gece 3 suları, yaz ayıydı. babam mesleği gereği il dışına çıkmıştı. Evde annem ben ve kardeşim kalıyoruz. Benim uykum o kadar ağır değildir aynı şekilde anneminde, gece böyle tam dalmışken mutfak tarafından bir ses geldi, öyle çıtırtı falanda değil sanki biri elini masaya vurdu öyle bi ses tabi ben uyandım hemen o sıra annemde uyanmış fakat korkudan yataktan çıkamamış, elime kapının arkasında ki sopayı aldım yavaş yavaş ilerliyorum ilk mutfağa gittim mutfakta kimse yok salona baktım oradada kimse yok dedim yere biseymi düştü, yerde de bisey yok insan ister istemez ürküyor ama o sesin kaynağını bulduk çok şükür.
gece holde hızla gezen böceği öldürmeye çalıştığımda güçlü bir vıyyk diye ses çıkarması. üzerine gazete kağıdı atıp tam üzerine bastıracağım, o kadar güçlü bir ses çıkardı ki ikinciye aynı şeyi yapınca dona kaldım, geri çekilip bıraktım. zaten hızlı bir şekilde kaçıp gözden kayboldu. hala o sesi bir böcek nasıl çıkarır anlamış değilim.
Çamaşır makinesinin ta kendisidir.
Çamaşır makinesi, çamaşır makinesi değil, bildiğin çorap yutan karadelik.
içerde uzaya açılan yeni bir boyut olduğuna inanmaya başladım.
Az önce odamda karanlıkta elimde telefonumla oynarken tanımadığım bi erkek sesiyle kendi sesimi duydum 7 Sn gibi ses kaydı gibi bişeyden. Sesin geldiği yöne doğru gittim laptop vardı ve kapalıydı çok ilginç.
akşam balkonda oturmuş dizimi izlerken tam da gerilimin arttığı bi sahnede odada ki dolaptan takır tukur sesler gelmesi.benim üç buçuk atarak ışığı açmam,dolap kapısının titremeye başlaması,bildiğim tüm duaları okuyup kapıyı açmam ve içinden çıkan yavşak kedimiz.
Işığı söndürüp koşarak odama giderken bir şeyin tişörtümden tutup gitmeme izin vermemesi ve korku içinde dönüp arkama baktığımda korkunç gerçekle göz göze gelmem...
evde tek kalındığında mutfakta başka biri varmış gibi tabak çatal sesleri duyulmasıdır. karanlık da bir odaya girerken sanki odada bi başkası varmış gibi beni gördüğünde ortadan kaybolması gibi vahim olaylar.
Salonda tek başıma otururken koridordan yere basınca parkelerin çıkarttığı sesi duydum. Birkaç kere oldu kimsenin olmadığını bile bile ısrarla dönüp bakıyorum biri var mı diye.
Hayır tabi ki korkmuyorum sadece hatim indirdim.
arkadaş evde yalnız mutfağa gidiyor ışığı kapatıp geri geliyor sonra şak diye ışık yeniden açılıyor biraz ürkek vaziyette noluyo lan dedikten sonra geri kapatıp geliyor ama yeniden aynısı oluyor vay amk sıçtık diye 3.5 atarken dikkatli baktığında mutfagın lambasının anahtarının tam kapanmadığını daha güçlü basmak gerektiğini farkediyor ve rahatlıyor. valla ne yalan söyleyim ben de tırsmıştım bana da o söledi.
Evde arkadaşlarımla oturuyoruz kapı kendiliğinden açıldı bende arakadaşların verdiği rahatlıkla " Paranormal Activity ye özenmeyin biraz orjinal olun " dedim arkadaşlarım biraz önce gitti inşallah dediğime uymazlar.
