Şimdi hem piano hem batari hem mimar olan mükemmel insanı buldum. Teşekkür ederim. Son gitmeden ağzının ortasına sıçtığım içinde pişman değilim. Bay bay.
sana hala sinirliyim. selamdan öte sohbet etmem yolda görsem. ama yinede kötü ol istemem. ben herkes değilim. sen değilim. iyi ol, mutlu ol yinede. aslında sana bu entryi yazmazdım ama sol framede gördüm. yani sanma hatırladım seni. neyse hadi bu bile çok sana. dikkat et kendine. hoşçakal.
edit: seninle her şeyden bunaldığımızda kalabalıktan kaçmayı, benim düşündüğümü daha söylemeden anlamanı, senin düşündüklerini söylemeden anlamamı özlemedim değil. düşman kesildiğimiz kavgalarda dahi uzakta bir yerde canımın sıkkın olduğunu görünce bir şey olmamış gibi kavga etmemişiz, seni hiç kırmamışım gibi gelip yanıma oturmanı özledim. aslında sen o hataya düşene kadar ki 5 yılın tamamı özleneseydi sanki. yanlış mıyım?
Zor olacağı belliydi. Ben de bu kadar zor olacağını düşünemedim açıkçası. Ama temkinli olmak zorundayız. O yüzden böylesi en iyisi canımın içi. En eskimsin o yüzden buraya yazdım. Hep her şeyimsin sen benim en eskim.
bir kitap yazacağım. Okuma sakın. Okuyunca dünya başına yıkılacak. Ama okumak zorundasın. Sonuçta bir yazar kahramanını benim ismimde yapsa bende merak eder okurdum.
sana gelmek için can atıyorum ama gelmeye gücüm yok. kendimi yeni yeni toparlar haldeyken karşına çıkıp seni hala seviyorum diyebileyi çok isterim ama tekrar paramparça olmaktan korkuyorum. aslında korku değil beni engelleyen sey. beni umutlarımın tükenmesi engelliyor, beni sevmediğini düşündükçe korkaklasiyorum. ufak bir gösterge olsa beni sevdiğine dair. anında çıkarım karşına.