her anlamda üstün olmamayı seçmiş olmakla galip gelmiş, doğal seçilimden erkeğin sırtına binerek çıkmayı başarmış büyük kumandanlar, savaş sanatı üstadları, doğuştan diplomatlar. kadınlar.. kadınlar.. kadınlar..
gel gör ki kapitalizmi icat ettik. ve ardından feminizmi. kim icat ettiyse kadın zekasında, kadın ruhunda bir piç yada ruhunu şeytana satmış bir derviş olmalı.
artık götünü yırtsan kurtulamazsın. sende iş kölesi olacaksın ne de olsa çalışma hakkı, ekonomik özgürlük falan diye tepende dikiliyor sistem. hem de bunu sen istiyormuşsun gibi bangır bangır bağırıyor tuzu kurular.
kadına çalışma hakkı..
ah zibidiler, modern zaman yavşakları..
çalışma hakkı olur mu lan hiç. bi hak olacaksa o da çalışmama hakkı olmalıdır.
öyle tüketmek için üretmeden, evde yan gelip yatmak yok artık. milyon yıllar sonra kendi ayakları üstünde durma aldatmacası... ve tek zayıf noktası kibir olan kadınlar; en zayıf noktalarından vuruldular.
çocukta yaparım kariyerde diye dolan sen. sırtında iş kölesi damgası, karnında sıpayla akşama kadar debelen.
ve heyhat akşam olunca huzuru bulacağını sanıyorsun ama yarrağı yiyeceksin.(sert oldu ama anlamı güçlendirdi, bunu da idare ediver abla)
bir de bakmışsın acımadan geçmiş yıllar.
saçların taranılmaktan usanmışlar.
ellerinde bir ev tapusu bir araba anahtarına satılmış anısız yıllar.
yani;
ev işi, hayat telaşesi peşinde ziyan olmuş bir ömrü heder.
(bkz: çocuk yetiştirmek)
(bkz: çocuk doğurmak) gibi pek çok aksi örneğinin sıralanabileceği önerme. erkek kadından, kadın erkekten üstün değildir. birey bireyden üstündür.
