Malesef ama belli bi yaştan sonra hayal kurmak zorlaşıyor bu memlekette,gerçekler o kadar net ki hayal anca hayal olarak kalıyor,yoksa bizim de vardı lisede hayallerimiz.
Doğayla iç içe olabildiğim, güneşin doğuşuyla kuş cıvıltılarıyla uyanıp gece olunca da yatakta uzanırken yıldızları seyredip hayallere dalabileceğim şehirden uzak mütevazi bir evim olsun istiyorum. Ki zaten öyle bir evim var ama çalışmaktan gidip kafa dinlemeye vakit bulamıyorum amk. Hayaller bile yarım kalıyor. Dünya peşimizi bırakmıyor.
sabah mutlu ve dinç uyanmamı sağlayan bir iş ve işten döndüğümde beni Dünyanın en huzurlu insanı yapacak olan sade bir ev.
belki dingin, güçlü bir eş ama kesinlikle bir kedi.
Uzun zamandır hayal kurmadığımı farkettim. Gri bir dünya düşünüyorum sanırım, sizi mutsuz eden her şey sizin hayal kurmanızı da engelliyor. Hayal kurmak mutluluktur.
