el yıkarken düşen gömlek kolları

ıslanır ve sinir bozar.

kollar ıslanır ve o uyuz soğukluk boy gösterir.

kollarımın hassasiyetinden midir asabi yapımdan mı bilemedim sözlük, huylanırım.

(bkz: umut sarıkaya tipi mutsuzluk)

birde bunun fön çektirdikten sonra el yüz yıkarken saçların yüze düşme şekli vardır ki daha acıdır.

başka zaman düşmeyendir. murphy kanunu mübarek.

günde beş kez abdest alan kimsenin yaşamayacağı sorundur. şöyle ki: abdest alan kimse her lavaboya gittiğinde alışkanlık üzere kollarını dirseklerinin yaklaşık beş-altı parmak miktarında üzerine, paçalarını ise diz kapaklarının altına kadar sıvar. işte böylece her hangi bir ıslanma söz konusu olmaz ve kişinin de yoktan yere huzuru kaçmamış olur.

nasihat: abdest alın, namaz kılın.

sadece benim salaklığımdan kaynaklanıp düştüğünü sandığım çifttirler.

ıslak zemine basan yeni çoraplar kadar işkencedir.

çiğ köfte yoğururken de düşer bu gömlek kolları. Bu esnada nöbetçi gömlek kolu sıvazlayıcısına ihtiyaç duyulur. Bu minvalde iki tip gömleğin icadına önayak olmuştur.

(bkz: kısa kollu gömlek)

(bkz: uzun kollu gömlek)

çok sinir bozucudur. ne olurdu düşmesen ıslanmasan beni de tiksindirtmesen kendinden dedirtir insana.

olabildiğince yukarıya, imkan dahilindeyse omza kadar sıvanmaya mecburdur.