karanlığın içerisinde okuyucuyu çekilemeyecekleri bir gezintiye çıkartan, günümüzün çoğu polisiye yazarına ilham kaynağı olmuş, sembolizmi de eserlerinde kullanmış usta edebiyatçı.
Karamsarlık diz boyu. hele o leş kokulu kelimelere ne demeli? Resmen kelimelerin arasından çamur ve kan akıyor. Pas kokusuyla lağım kokusu karışık o yoğun pislik tüm hücrelerinize doluyor ve içinize siniyor adeta. iğrenç ve bir o kadar insanı ürküten çığlıklar selamlıyor sizi harfleriyle. Edgar, kalemini bir bolyoz gibi indiriveriyor düşüncelerinizin omuriligine ve siz darmadağın bir şekilde yerde baygın yata kalıyorsunuz. Kendinizi toparlanmanız en iyi ihtimalle 1 buçuk ay en kötüsünu -ben söylemeyeyim - ... kadar vakit alıyor.
bazen en azılı düşmanlar en büyük âşıklardan çıkar. Edgar sevenler de genelde böyledir işte.
(bkz: ulalume)
(bkz: kara kedi)
Edgar en az bir kez okurlarının ağzına s.çmistir işte böyle.
O halde herkese sancılı okumalar diliyorum.
merhum Yazarımızın bugün doğum günüdür.
...
Yersiz bir derinlik düşünceyi karıştırır, zayıflatır; Bir noktaya toplanmış, devamlı, dümdüz bir dikkatle bakarsanız, Çoban yıldızı bile gökyüzünden silinip yok olabilir.
- Morgue Sokağı Cinayeti
En umursamaz kimselerin yüreklerinde bile duygusuz olmayan noktalar vardır. Yaşamında ölümünde birbirinden farksız şakalar olduğu o tümden kayıp kişiler için bile şaka edilmeyecek konular vardır.
Tam uykuya dalmak üzere olduğunuz o anı düşünün. Henüz tam dalmadan, yarı uyanık olduğunuz o en son an. Uykuya teslim olmadan, o son çizgide, tuhaf düşler görürsünüz. Ama o sırada uyursanız, bu düşlerin tümünü unutursunuz. işte ben, o son çizgiden geçip, uyanıyor ve orada gördüğüm garip düşleri yakalıyorum. Benim yazdıklarımın bir kısmı da bu düşlerdir zaten!
Tam uykuya dalmak üzere olduğunuz o anı düşünün. Henüz tam dalmadan, yarı uyanık olduğunuz o en son an. Uykuya teslim olmadan, o son çizgide, tuhaf düşler görürsünüz. Ama o sırada uyursanız, bu düşlerin tümünü unutursunuz. işte ben, o son çizgiden geçip, uyanıyor ve orada gördüğüm garip düşleri yakalıyorum. Benim yazdıklarımın bir kısmı da bu düşlerdir zaten!
kendisi amerikan edebiyatında tanrı olarak görülen, The Unparalleled Adventure of One Hans Pfaall adlı kısa öyküsüyle Jules Verne'e ilham kaynağı olmuş ve o zamana göre üst düzey astronomi bilgisiyle asparagas olduğu belirtilmeden yayınlandığı gazeteyi iflastan kurtarmış dahidir. ne yazık ki kendisi sefil bir hayat sürmüştür.
annabel lee gibi mükemmel bir şiiri yazmış olan adam. velakin hakkında öğrendiğim yeni bir bilgi ile oldukça şaşırmışımdır. şiirini "s" sesini hangi mısrada, kaç kere kullanırsa yeterince duygusal bir etki yaratır mantığıyla, matematiksel hesaplarla yazarmış.
''bizim ömer seyfettin bile daha iyi öykü yazıyor'' şeklinde korkunç bir cümleyi kurabilen insanlarca eleştirilen büyük usta. şaka şaka kendisi meşhur ama ben hiç okumadım şimdi yarak kürek argümanlarla yalandan savunmak istemem beybabayı ama ömer seyfettinin nesini beğenmediniz lan.
ömer seyfettin çok derin yazar. çok şaşırtmaçlı öykü sonları ve puslu bir dili vardır. okudukça okuyası gelmez mi insanın. bi ben mi severdim ömer seyfettini ya.
uyuşturucu bağımlısı bir yazar. Amerikan gotik edebiyatının öncüsü. 40 yaşındayken bir meyhanede rahatsızlanıyor ve kaldırıldığı hastanede ölüyor. Cenazesine sadece dört kişi katılmış. Çevresinde çok sevilen biri olmadığı kesin.
iş hayatı olarak önce askeriyeye başvurmuş, ancak verilen görevleri düzgün bir şekilde yerine getiremediği gerekçesi ile kovulmuştur. daha sonra ise bir dergide işe girmiş ve buradan da hem alkolik olması hem de uyumlu olmayan, agresif yapısı yüzünden kovulmuştur.
Gothic edebiyatın üstadı. Şiirlerden nefret etmeme rağmen onun şiirlerini severek tekrar tekrar okurum. Favorim Annabel Lee'dir. Şiirin başından sonuna kadar sanki kız arkadaşının yüzünü okşarken söylenen sözler gibi gelir ta ki son kıtayı okuyup sahildeki mezar taşına konuştuğunu anlayana kadar.
Edgar Allan Poe gerek hikayelerinde gerekse de şiirlerinde korku ve aşk öğesini birarada en belirgin bir şekilde gösteren yazardır bence. Özellikle de Kuyu ve Sarkaç adlı hikayesinde engizisyon tarafından cezalandırılan bir adamın ölümle burun buruna geldiği anlarda ve yaşama tutunmaya çalışırken ki üslubu insana kalp krizi geçirtir.
birkaç yıl öncesine kadar, yıllardır mezarını her doğum gününde ziyaret eden ve onun için içki kadehi bırakan, tespit edilememiş ziyaretçileri olmuş, karanlık ve kurguyu ustalıkla birleştirmiş, ölümü hala tartışılan usta edebiyatçı.
the following dizisinde bir cult kurmak isteyen ve düşünce temelini mevzu bahis şairden alan bir manyak vardı. dizi dandikti ama adamın empoze etmeye çalıştığı düşünce temelde sağlamdı. poe kaynaklı bir cult daha kurulmaz inş. çok karanlık ve cani oluyorlar çünkü. ben öyle gördüm en azından dizide.
