bugün

iki dönem arasında ki benzerlikler ve farklılıklar hemen hemen aynıdır. Yoğun bir siyasi saldırı. inanılmaz bir dezenformasyon, yoğun abluka ve ambargo. Birinde dimdik duran bir lider vardı. Asla eğilmedi bükülmedi. Türkiye'nin ekonomik gücü daha fazla direnmesine imkan vermedi. Ecevit'i paranın gücü ile etkisiz hale getirebildiler. Ecevit'in önüne duyunu umumiyeyi koydular kabul etmedi. Hiç bir devlet kurumunu, malını ve arazisini peşkeş çekmedi. Bu yüzden batı sermayesi ecevit'i hiç sevemedi. Bu güne bakıyorum az bir zaman önce tank ve palet fabrikası satıldı. Hem de komik rakkamlara. Yanlız batı bu adamları da sevmiyor. Hem de Her istediklerini verdiği halde. Bence bunlar ecevit kadar dik duramıyacaklar. Nedeni ecevit ekip çalışmasını çok iyi biliyordu. iç işlerinde ve dış işlerinde çok kuvvetli misyonları vardı. Ecevit dönemi türk devletinin çok kuvvetli refleksi vardı. Bu günkü devlet atıl. Çünkü devlet teamüllerle değil fermanla idare ediliyor. Bu devlet refleksini yok ediyor. Refleksin olmadığı savunma yok savunmadır. Benim görüşüm dik duramıyacaklar. Bir yerde kopacak. Hazırlıklı olmak lazım.
önce halk gelir. o zamanki durumla şuan ki durum izmirin lağım kokan deniziyle istanbul boğazının son hali kadar farklidir.