en iyi tedavi yöntemlerınden biridir, insana suyun derdini alıp götürdüğü hissiyatını yaşatır. o ağlamanın üstüne bornozu giyip kurulanırken de bi dinginlik sakinlik verir. bide güzel bi uyku mis.
Hungur hungur aglayabilmem icin etrafimda kimsenin olmamasi gerek
varken sessizce aglarim
gozyaslarimi baskalarinin gormesinden hic haz etmem cunku
hatta yalnizken bile adam akilli hungu hungur aglayamam
ancak bi dagin tepesine cikip bagira cagira tasa topraga vura vura icimi dokercesine aglamam gerek.
Bu da hayatimda hic mumkun olmadi
Cocukken gozlerim cok dolardi ama o yaslari asla akıtmazdim. Parmak kadar cocuktum zaten. 7 yasindayken 4 yasindakilerle ayni boyda falandim.
ey gidi be...
gecmis gecmiste kaldi kardesim...
o gunleri unutabilmem asla mumkun olmasa da artik o gunleri kucagimda bir bebek tasircasina nereye gitsem goturmeyecem.
Gecmisimle yasayip simdimi beceremem.
Yeterince yaptim bu hatayi.
Ne kadar klip tadında olsada eyleme döküldü mü rahatlatır. Bende de tam tersi olmuştu. Bi gün Ağla ağla canım çıkmıştı sözlük gözler kan çanağı yüzüm ateş alıyor dudaklarımı hissetmiyorum. Siniriliyim zaten bi de sinirden titreme aldı mı? sol tarafımı hissetmeyince dahada ağlıyorum felç inecek diye korkudan (şu an yazarken gülüyorum ama çok kotüydü) o zamanda yurttayım oda arkadaşım sol tarafımı hissetmediğimi görünce korktu direkt banyoya soktu soğuk suyun altına o an irkildim sonrası kedi yavrusu gibi olmuştum. Banyodan sonra çıktım tekrar ağlaya ağlaya uyuyakalmıştım. Hayatımda hiç o kadar ağlamamıştım. Nerde olduğunun hiçbir önemi yok ağlamak geldiyse içinden ağlayacaksın içine akıtmyacaksın o yaşları dışarı akacak senden çıkip gidecek yoksa rahatlayamazsın. O gün iyi ki ağlamışım diyorum her seferinde.
Gözyaşlarını suya akıtmaktan mütevellit, dertlerin ve sıkıntıların aynı şekilde, gözyaşı vasıtasıyla akıp gitmesine neden olan eylemdir. insanı rahatlatır.
Genelde Duygusal yoğunluğa sahip insanların yaptığı eylemdir.
Hepimizin er ya da geç yaşayacağı o hüzün dolu an.
ilkokul 5. sınıf yıl sonu balosuna hazırlanırken duşta ağlamıstım ben de. Evet 10 yaşımdayken. Annem gelip noldu kızım demişti anne sen nerden biliceksin sen hiç 5 yıllık arkadaşlarından ayrıldın mı demiştim annem de gülerek çıkmıştı daha çok üzülüp zırlamaya devam etmiştim.
