80'lerdeki umut yokolmuştur bu yılda. yani dünyanın daha iyi bi yer olacağı biraz romantizmden relizme geçiş gibidir 90'lar yeni yüzyılın daha soğuk bir çağın başlangıcının habercisi.
özlemdir...
peki o yıllar her şey gerçekten güzel miydi? yoksa sonraki yıllar, yani şimdiler kötü diye mi gözümüze güzel gözüküyor?
doğru nerde, ne kadarı hakikat bilmiyorum. özlüyorum sadece. o yılları.
80 kuşağı bilir, şu meşhur child s play. izledikten sonra mutlaka annenizin yanında yatmak istediniz değil mi?
ya da izlerken annenizin yanına iyice sokuldunuz. oyuncak bebeklerden kuklalardan korkutunuz. mutlaka yaşamışsınızdır.
tayfun duygulu'yu da herkes hatırlar, 42 hafta liste başında kalmıştı, volkan severcan adlı bir oyuncu vardı, o yıllarda müzik programı sunuyordu, tayfun duygulu kılığına giren çocuklar vardı bir de. hadi yine iyisin. güzel şarkıydı.
coca cola'nın cam şişeleri vardı, şöyle bir şeydi;
bu repliği kim unutabilir?
katil vardı, horozlarıyla.
bir de amcamların taşlanmamış mavi kotlar vardı, saçlar john travolta gibi. deri montlar, beyaz çoraplar. bol kıyafetler.
tekel 2000 sigarası.
turgut özal'ın televizyona çıkıp;
trt'nin askerler eşliğinde kapandığı yıllar. babam askerler çıkınca hemen yatağa gönderirdi beni. ben hiç bitmesin devam etsin isterdim, babam kızardı, bak askerler de çıktı hadi yatağa derdi.
askerler uyuturdu bizi. istiklal marşı ile gecemiz son bulurdu. şöyle bir şeydi galiba;
susam sokağı, minik kuş bakkal amca, edi ile büdü. kırpık, kurabiye canavarı...
öyle özlüyor ki insan o yılları.
o günlere dair resimler ve bir şeyler gördükçe içim burkuluyor.
öyle güzeldi ki 90'lar. yıllar geçtikçe her şeyi kaybettik. o zamanların samimiyetini, o zamanların tanımlayamadığım sıcaklığını.
her şeyi kaybettik, hem de her şeyi...
işte o yıllardan zihnimde en çok yer eden şey chuckky oldu. işte o yüzden child play...
Atari kasetleri bu dizinin olmazsa olmazları olacaktır. Ayrıca bu diziyi hazırlayanlar eminim ki doksanlarda çocuk olmak başlığını baştan sona okumuştur.
86'lı olduğum için seksenlere pek hakim değilim ama 90'lar işte tam benim çocukluğuma denk geliyor. dizi kötü de olsa anıları yad etmek için izlenebilir.
Doksanlarda çocuk olmak gerçekten başka mahalle maçları saklambaçlar kızlarla inşaat köşelerınde evcilik oynama akşam eve üstü başı çamurlu gelip anneden terlik yeme pazar günleri bizimkiler izleme kaygısızlar izleme sıdıka ruhsar bücür cadı çarli dizisini izleme pazar günleri yıkanma günü olması gençler için askere gitme korkusu askere gidip dönememe korkusu askere giderken son defa mahallenın ufaklıklarıyla maç yapması giderken bir bir kafamızı okşaması kendınıze iyi bakın diyip güzelinde bi futbol topu alması aileler için doksanlar geçim sıkıntısı demek doksanda malum kriz olması üstüne top oynayarak 2 hafta bi ayakkabısını yırtan çocunun olması başka yıllardı doksanlı yıllar şimdiki çocuklar bilgisayardan başını kaldırmıyor tek eğlencesi facebook yooutube google olması yazık çok yazık.
Sizden büyük Abi'lerin sahanın yanında oturan ablalara hava atmak için at bakim abinin kıllı göğsüne laflarıyla hatırlanan güzelim çocukluk dönemiydi 90's..
barış abi'nin çocuklara hediye dağıttı sırada iç geçirerek televizyona bakmak ve oyuncaklar arasında "şu benim olsaydı, böyle yapardım","bu oyuncak benim, şu da senin olsun" demektir.
güzel yıllardır. şimdinin birçok göz hastası o zamanlar o günlerin mağdurudur. cine 5'te şifreli maç izle. anne baba yatınca şifreli erotik yayın izle. göz mü dayanır buna. ne gözlük yaptı 90'lar. akşam payı nedir bilen varsa bulsun beni ayrıca. hasret giderelim!
cep telefonları henüz yokken yada öyle çoluk çocuğun eline henüz düşmemişken ,
herkesin cüzdanında telefon kartı olurdu. kontürü bitince postaneye dolduttururduk.
lise, üniversite yıllarında acil arama yapması gereken telefon kartı olmayan yada kontürü biten arkadaşlara verirdik .
şu kadar kontürünü kullandım diye bir de rapor verirlerdi *
