Az evvel deprem beni yemek yediğim masada yakaladı. Efendi efendi yemeğimi yerken sandalye sallandı.
Mutfak dolapları açıldı ve ampul bir sağa bir sola hareket etti.
Ulan cinler periler mi geldi yoksa dayım öbür dünyadan bana mesaj mı yollamak istiyor diye soğukkanlılıkla düşünürken annemin arayıp; iyi misin deprem olmuş demesiyle gerçeği kavradım.
Hayatımda bir ekşını çok gördün anneeee.
Bahar yağmurları kendini tatlı tatlı göstermeye başlayan şehir.
Toprak kokusunu nasıl da özlemişim.
Ciğerimi şu kokuyla doldurmanın verdiği hazzı, erkeklere hesap ödetmenin verdiği haz bile veremez.
babamın tayini nedeniyle 2000-2003 seneleri arasında yaşamış olduğum doğuda bulunan bir il. mega center diye bir avm'si vardır bu ilimizin, ve oradaki son senemde o avm'deki chicago burger'e mi ne gitmiştim.
Kimin yönettiğinden , hangi ırkın çoğunlukta olduğundan ziyade Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde bir vatan toprağıdır. En büyük dileğimiz Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde olmayı haketmeyen pisliklerden temizlenmesidir.
Ne zaman bu şehrin adını duysam aklıma hep Gaffar Okkan ve akabinde doğunun parisi yapacağız nidaları gelir ve şimdiki haliyle yüreğim burulur. Mekânı cennet olsun o güzel insanın. Nasıl da harcadınız vicdanı bozuklar.
