inanmak, en kolay sonuçtur. Hayatta her bir eylem, her bir soru, her bir durum, her bir sorun için bir sonuç gerekir. En kolay sonuç, bireyin kendi çabası ve emeği ile bulup ulaştığı değil, ona sunulan sonuçtur. Yani herhangi bir sonuca ve son karara varmak için yıllarını vermek, araştırmak, engellerle savaşmak, deneyler yapmak, tecrübeler yaşamak, mücadeleler vermek, eğitim görmek, çalışmak, çabalamak hiç de kolay bir iş değildir. Oysa bütün bunların yerine, “sonuç” birileri tarafından hazırca sunulsa, elbette tüm bu uğraşlar karşısında tercihen kabul görecektir. Bu kolaycılığa ve hazırcılığa “hayır” diyecek insanoğlu çok azdır.
bu açıdan bakıldığında, dinlerin uydurma yada gerçekliliğine ulaşmış oluruz..
bilimsel bir dayanakları yok,adı üstünde inanç.ama mantıksal baktığımda bu kadar kargaşa,dünya,ay,evren vb şeylerin bir güç ve beyin olmadan oluşabileceğinin imkansız olduğunu düşünüyorum. bir yaratanın veya yaratanların olabileceğini düşünüyorum fakat dinlerin de günümüze göre demode kaldığı görüşündeyim,bu sebeple de hangi din olursa olsun önümüzdeki son 100 yılda tekonoloji ve sağlıkta radikal ilerlemelerin devam etmesi sonucunda inananların sayısın da ciddi azalmaların devam edeceğini tahmin ediyorum.
cezaevleri allahdan korktuğunu söyleyen insanlarla dolu. düşünün ki yaradan yok, hiç böyle bir şey söylenmemiş bu sayı iki katına çıkardı. insanlar yönlendirilmez ve daha uyumsuz olurdu. bana göre insanları dizginlemek için söylenmiş bişey. din toplumu daha kolay yönetmenize yardımcı olur.
Tamam da abicim bişey hakkında böyle bir kanıya varmanız için uzun bir süre boyunca, enine boyuna ciddi ve objektif incelemeniz gerekli değil mi? inananlar neden inanıyor delilleri nelerdir diye araştırmanız gerekmez mi? Yoksa içimden böyle geldi diyerek yada cezaevleri şöyleyse o da böyle diyerek bir kanıya varacaksınız gidin kumda oynayın bence.
peygamberler zamanlarının en dürüst insanları. mekkeli müşrikler bile muhammed'ül emin diyor. dini açıktan tebliğ etme emri gelince de bir tepede kureyşlileri toplayıp:
“Ey Kureyşliler! Şu dağın ardında bir düşman var, size baskın yapıp yağmalamak istiyor” desem inanır mısınız?”. Dinleyenlerin hepsi: “Evet, inanırız. Çünkü senin bugüne kadar yalan söylediğine asla şahit olmadık” dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber şöyle buyurdu: “Öyle ise Allâh’a yemin ederim ki, nasıl uykuya yatıyorsanız bir gün öyle ölecek ve sonra uykudan uyanır gibi dirilerek yaptıklarınızdan hesaba çekileceksiniz. Şunu da iyi biliniz ki, ebedî bir Cennet ve Cehennem vardır. Öldükten sonra iyiler Cennete, kötüler Cehenneme gidecektir. Önümüzdeki kıyamet gününün azabına karşı sizi uyarmakla görevliyim. Benim Allah katından getirdiğim din, sizi dünya ve ahirette selamete çıkaracaktır. Allah’ın birliğine ve benim peygamber olduğuma iman edenler azaptan kurtulacak, etmeyenler ise çok şiddetli bir ceza görecektir." diyor.
40 yaşına kadar 1 kere bile yalan söylemeyen kişi o yaştan sonra neden yalan söylesin. kaldı ki kureyş ileri gelenleri bu işten vazgeçmesi için amcası ebu talip'e gidiyorlar: "Ey Ebû Talib; yeğenin putlarımıza ve dinî inançlarımızı kötüledi, akılsız olduğumuzu, babalarımızın, dedelerimizin yanlış yolda gitmiş olduklarını söyleyip durdu. Eğer bunları mal için yapıyorsa ona mal toplayalım ve seni en zenginimiz yapalım, şan ve şeref kazanmak için yapıyorsa onu başımıza lider yapalım, eğer ruhsal bir rahatsızlık sebebiyle bunu yapıyorsa bir tabip bulup iyileşmesi için malımızı mülkümüzü harcayalım. Şimdi sen, ya onu bunları yapmaktan ve söylemekten alıkoy veya aradan çekil." dediler.
Bu teklifle karşı karşıya kalan Nebiyy-i Ekrem Efendimiz (asm): "Bunu bilesin ki, ey amca! Güneş'i sağ elime, Ay'ı da sol elime verseler, ben yine bu dinden, bu tebliğden vazgeçmem. Ya Allah, bu dini hâkim kılar, yahut ben bu uğurda canımı veririm." dedi.
inanmayan elbette inanmaz, ama sırf aradaki geçen zamana binaen bunlara masal muamelesi de yapamaz. o zaman buda da, aristo da sokrates de masal. silelim bütün tarihi. 1900 lü yıllardan itibaren yazalım tarihi.
