bütün dargın çiçek isimleri gibi adın
sen yaşamak adına tek bir fotoğraf çektirmenin büyüsü kadın
işaretledin kendini gövdeme batan yıldızlardan inip
ötesiz son yolcu kadın öyle büyüdün göz çukurumda dinip
bende bir yorgunluk hali yıldız sayıp umutlandığım mı
hayatın heybesinde bir şiir olup kanıtlandığım mı
yaşamının da sızısını biçimsiz bulup ayıplandığım mı
hangisi benim dengem hangisi nerde nasıl
beklemektesin o an gerisin geri bir adım atsın
umudun üzerinde parmak izlerin
umudun adı batsın.
Kalbim, bir ıslak kelebek.
Nasıl da uçuyor sana, Nasıl da duymuyor beni.
Eninde sonunda zaman, Bir çocuğun katili.
Nasıl da geçiyor ama, Nasıl da silmiyor seni içimden, dışımdan.
Hayat, yalanın ta kendisi. Nasıl da dönüyor dünya, Nasıl da vermiyor geri.
Elinde, yüzünde yalan Bir masalın izleri.
Nasıl da inanıp sana, Nasıl da ölüyor yine...
