din kelimesinin koku deyndir ve buyuk lugat'te; "borc" olarak gecer..
borca dayali dolayisiyla hesap yukumlulugu olan bir sistem..nedir bu borc?
'var eden'den, goklere, daglara ve yere arz edilen ama kimsenin yuklenemedigi yalniz 'var olan' insanin ustlendigi bir borc..
bu borc oyle bir borc ki; hic bir seye muhtac olmayana..
ve oyle bir borc ki; borclu oldugunun bilincinde.. "hem borc, hem borclu".
borc insanin bizatihi kendisidir..din ise bu borcluluk bilincinin algisidir..neye/kime borclu oldugunu nasil harcayacagini ve nasil geri odeyecegini tanzim eden nizamdir..
"..bugün dininizi sizin için kemale erdirdim, nimetlerimin tamamını size bahşettim ve bana teslimiyeti sizin dininiz olarak belirledim.."(maide-3)
----------------------spoiler----------------------
kur'an'da din kelimesi iyelik ekleriyle kullanilmistir..*, *, *
----------------------spoiler----------------------
baska bir acidan degerlendirecek olursak; borc alinan harcanirken, insanin faydasina olan "helal" kistas alinir..bu sebepten fikih, kesin haram hukmu olmayani helal sayar..
hulasa borc insanindir, lakin hesap gunu o'nundur..
bir cesit kapi zili sesi baslangici, tamami din don seklindedir. evin buyuklugune gore din dan don da olabilir. "dan" ilavesi bir takim yali ve mansiyonlara hitap etmektedir.
eğer varlığı birey tarafından kabullenilmişse, içeriğini sorgulamamayı ve söylediklerini uygulamayı gerektiren dogma.
şöyle ki; örneğin, inanan biri "islamda insana mantikli gelmeyen seyler" gibi konularla ilgilenmemeli, kendisi bir makina, din de kullanma klavuzu olmalı.
yok eğer ille de "yok" diyorsa, gerçekten sorun yok.
dinle ilgili en ağırıma giden şey şudur:
insanların çoğu dinin ne olduğunu bilmez, anlamaz, hatta küfreder ona.
din uğruna yapılanları takdir etmezler veya eleştirmezler. umurlarında bile değildir. dinin koyduğu kuralları genellikle yobazca bulurlar.
ama yine aynı insanlar onun her türlü iyi yönünü sonuna kadar talep ederler. başları sıkışınca dua ederler, yakınları ve kendileri ölünce cennete gitmek isterler, her şey yolunda gitsin isterler, vs.
ancak şu vardır ki dini anlamayıp takdir edemeyen, hatta onu anlamaya çalışmayan ama onun her tür iyi yönünü talep edenler sonunda din gününün sahibi tarafından cezalandırılmayı da peşinen kabul etmiş sayılırlar. ve bunun adil olmayan veya şeytani bir tarafı yoktur.
yaradana küfrederken sizi kimin yarattığını unutmayın.
(bkz: bilim/#2972799)*
türkiye de yaşananı, artık laiklik ya da inanç özgürlüğü hangi eksenden bakarsanız bakın artık mide bulandırmaya başlamıştır. kişiyle tanrı arasındaki en yüce bağ, en kutsal değerdir inanç. bu inancın "her ne amaçla olursa olsun" toplum ve devlet hayatında bu kadar etkili olması insanlık dışıdır. bir toplumu kuran temel yapı taşlarını bozma girişimlerini din üzerineden yapmak, dini siyasete alet etmek, din sömürüsüyle oy toplamak, kendine pay çıkarmak bir kere hiçbir dinin emrettiği ya da ima ettiği bir iş, kural, amaç değildir. eğer dini inancınızı yaşayacaksanız buna uygun yerler vardır. bir kere kendi eviniz yuvanız vardır. istediğiniz gibi tanrıyla aranızda yaşarsınız inancınızı. dışarıda ibadethaneler vardır. dışardayken de inancınızı rahatça ve güvenle yaşayasınız diye ama kişisel inançların, dinin devletin herhangi bir kurumunda yeri yoktur. olmamalıdır. dinin bu eksende konuşulması en başta o dine mensup kişilere yapılacak büyük bir ayıptır. yapılan, en temelde siz tanrıyla konuşurken lafınızın kesilmesidir.
sorgulamaya, soruya yatkın olmayan ya da olmadığı düşünülen inanç sistem(ler)i. dünyanın inananlar için bir test olduğu görüşünde olan dindarlar, bence, buna inanarak tanrının kullarını kimi zaman yanıltma eğiliminde olduğunu da kabul etmiş olurlar. buna da, kendi yaratmasına rağmen bazı şeylerin insanlara haram olduğunu belirtmesinden ya da yahudilere kendilerini üstün ırk zannetmelerini sağlayan mesajlar vermesinden varabiliriz. peki, insan aklının sürekli geliştiğini de göz önüne alırsak, bu yanıltmalar bizzat gönderilen dinlerde saklı olamaz, keşfedilmeyi bekliyor olamaz mı? düşünmek, sorgulamak, tanrının insanlardan beklediği yegane ibadet olamaz mı? böyle düşünüldüğü zaman, dinlerde sorgulamanın var olabileceği sonucuna varılabilir gibi.
roma'da doğdunuz. ortalama bi ailede ortalama bi çocuk olarak. akl-ı baliğ olduktan sonra ne öğretilip söylendiyse ona inandınız, inanarak büyüdünüz.. bazen aksi düşünceler oluşsa da kafanızda alaşağı ettiniz onları. belki haklıydınız belki de korkmuştunuz. şüphelenmek söz konusu bile olamazdı. dini bütün biri olarak korkmuştunuz yıllarca inandığınız, beslendiğiniz değerlerin bir hiç olmasından. hayatta, hayatın sonunda bir amaca, hedefe ulaşamamaktan.
dünyada dindar hristiyanlar var, müslümanlar, yahudiler, budistler var. ateizm, agnostisizm, deizm var. ve herkes kendince inandığının, düşündüğünün doğru olduğuna o kadar kaptırmış ki kendini düşünmemiş bile "herkes ama herkes aynı durumda"ymış.
bu harika dünya'dan ayrılma korkusunun ortaya çıkardığı bir üründür. "bir gün öleceğim, yok olacağım" düşüncesine karşı çıkmaktır. ölüme direnmektir. sonsuza dek yaşama isteği, sevdiklerinden ayrılmama isteğidir. ama avuntu olmaktan ileriye gidememiştir. yapabildiği en büyük iyilik * kapitalist düzenin sessiz sedasız büyümesine bakakalmamızı sağlamış olmasıdır.
günümüzde bireysel bir inanç sistemi olmaktan çıkıp toplumsal bir dogma halini almış olandır... dini inançlar toplumlarda* yıkılması hatta sorgulanması bile imkansız tabular heline gelmiştir. sürekli dillerde dolaşan "inanç özgürlğü" ise artık içi boş ve propaganda kokan bir kavramdan başka bir şey degildir. zira artık din toplumsal bir değer haline gelmiştir ve dini inançlar öncelikle toplumsal bir filtreden geçirilmelidir. zaten artık dini inançlarınız konusunda yargılanmak için kıyameti beklemenize de gerek yoktur çünkü ilahi yargı organı olma görevine soyunan kulların sayısı gün geçtikçe artmaktadır. artık neyin günah neyin sevap oldugunu yargılayan tanrı değil kullar olmuştur. ne diyelim hayırlısı... bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete...
hayır o değil de bir zamanlar tanrı ile kul arasına girilmez derlerdi. neyse biz yine sürüden ayrılmayalım da kurtlara yem olmayalım.
din ; dünyanın neresinde olursa olsun en büyük sömürü aracıdır,ortacagda papazlar dini kullanarak inanılmaz bi rant elde etmiştir, aynı şekil de tbmm nin secdigi son halife de bu durumu kullanarak rant elde etmiş lakin başarılı olamamıştır.
hindistan da ise , müslümanlar ve hindu lar arasında ingilizler dini sömürü olarak kullanmiştir. kurban bayramlarında kesilen kurbanları, hint halkına kutsallarınızı kesiyolar vs diye ayartmış ic savaş cıkarmıştır.
ülkemiz de de bu dururm böyledir, din bir siyasi ideoloji gibi kullanilip,milyonların oylarini alip iktidar da kalma cabasi icinde olanlar vardir.
esasında iyi fikirdir, cünkü en ateist adamin bile bir dini yönü vardır.
haşhaş bitkisi tarlasında zararsızdır, ama siz onu oradan koparıp işin içine insan eli ve aklı sokup uyuşturucu haline dönüştürüseniz zaralıdır; bu haşhaştan börek yaparsanız lezzetli bir besin elde etmiş olursunuz. işte sorun bu: din'nin nasıl kullanılıdığı! böreğe tat katması için kullanılan bir malzeme mi; yoksa uyuşturucu yapımının temel maddesi mi? insan eline geçen herşey gibi din de yozlaştırılmış, kim şeytanların elinde canavara dönüşmüş ve belki de insanları uyutmanın en başarılı iksiri olmuştur.
insanın kutsal saydığı gerçeklikle ilişkisi; bu ilişkinin çerçevesini oluşturan inançlar, öğretiler, değer yargıları, davranış kuramları, tapınma biçimleri ve kurumsal yapılar.
