bugün

devrimci şiddette hedef halk değildir. devrimci şiddette hedef ; statükocu kurum-kuruluş-şahıslar, emek sömürücüleri, sistemin sorumluları, kapitalizmin ağa babalarıdır. devrimci şiddet proleter ayaklanmanın bir ileri safhasıdır ve amaç yeni bir dünya yaratmaktır.

faşist şiddette hedef doğrudan halktır. faşizan kuvvetler yeri geldiğinde -kontrgerillalar gibi- kendi halkına zulmedebilmektedir. amacı düzeni sürdürmek ve yeniliğe karşı çıkmaktır. bilinçli değil içgüdüseldir.
senin şiddetin tu kaka benimki güzel anlayışı doğru değildir.
ayrıca devrimci şiddette hedef halk değilmiş; yakılan otobüsler,sökülen kaldırım taşları vs. vs. kimin vergileriyle alındı.
aralarında herhangi bir farkın olmamasıdır. ikisi de kendi ideolojilerini şiddet uygulayarak kabul ettirmeye çalışmakta olup bu şiddetlerinden dolayı aşırı sağcı ya da aşırı solcu sıfatlarını almışlardır.
buradaki aşırı sıfatı şiddetin boyutuna göre şekillenmektedir.
istiklal harbinin devrimci bir şiddet olduğunu bilmeyen sözlüğümüzün sevgi pıtırcıkları tarafından yerilen şiddettir.

şiddet zaman zaman iyi şeyler için kullanılabilir. sözlüğümüzün "idam geri gelsin" diyen yazarlarının bu çelişkilerini görmek komiktir.
faşist şiddet iktidarda olan şiddettir. astığı astık kestiği kestiktir. devrimci şiddet eziktir. olası bir devrime kadar masum gösterilmeye kasılır bu sebepten. temelde ikisi arasında zerre kadar fark yoktur.
(bkz: şiddetin ne hoş ne güzel şevkatin)
Devrimci şiddet daha makuldür.
devrimci şiddet dedikleri kamboçya da 3 milyon insan öldüren komünist sistemdir.

faşist şiddet dedikleri sovyet sosyalist soykırımlar birliğinin uyguladığı şiddettir.

Bu dünyanın faşistleri ve komünistleri aynı kişilerdir farklı değil!
devrimci şiddet zalime,ezene,sömürene,yok edene karşı uygulanır ve meşrudur. faşist şiddet ezen,otorite olan, gücü elinde bulunduran,asimilasyon ve sömürüye dayalı politika gücen sistemin kendinikoruma güdüsüyle hak talep eden ve bu uğurda mücadele eden toplumsal katmanlara yönelik uygulanır ve ahlaksızcadır,zalimdir, lanet edilesi ve direnilesidir.
(bkz: toplumu şiddete yönlendirme eğilimi)
faşist şiddet; ırkın üstünlüğünü benimser.
devrimci şiddet; halkın üstünlüğünü benimser.
evet ikisi de şiddettir ama birisi para babaları, yavşak devlet adamları için tehditken diğeri sadece alevi, kürt, yahut ermeni diye üç kuruşla yaşamaya çalışan insanların kapılarına işaret koyup katleder.
sağı öldürür solu süründürür.
şiddetin kaynağı iç güdüseldir. her insanda öyle ya da böyle vardır. komunistte de vardır faşistte de vardır. faşistlerdekini biliyoruz komunistleridekini ise kişisel tarihimden bir örnekle açıklayayım. yer beşiktaş, seksen öncesi, kahrolsun faşizm nidalarıyla bir sütçü öldürülür. garibim sütçünün tek suçu ülkücü kardeşine benzemesi. siz siz olun insanları faşist komunist türk kürt o bu şu diye ayırmayın, dünyada iyi insanlar vardır kötü insanlar vardır. iyi insanları bulun.
Farklı amaçlar doğrultusnda ki şiddet. Faşist olmaktansa devrimci olayım daha iyi.
ikiside aynıdır şiddetle bir çözüm olmayacağını herkes bilmelidir.