emekçi oldukları için emekleriyle kazandıkları yerde okuyanlardır. kimisinin ebeveyni paralı olmasına rağmen devlet üniversitesinde okur çünkü kafası çalışmaktadır. ve acıyla bakarlar o kendilerini bir şey sanan küçük beyinli züppelere.
hayatta yaşamayı öğrenen gençtir. özel üniversitelerde okuyan çoğu kişi ise babası olmadan bir hiçtir. ama fakir dediğiniz o gençler kendi ayaklarının üstünde durmasını çok iyi bilir.
benim, param olsa şu an okuduğum eğitim kurumunda bir dakika durmam, özel üniversiteye giderim, altıma arabamı çeker, bitirince hangi iş alanına atılsam diye düşünürüm. hatta param olsa okuduğum fakülte yerine sevdiğim bir bölüm yazarım.
özel üniversiteye harcayacağı parayı devlet üniversitesinde çatır çatır yiyen, öğrencilikteki para gerektiren sosyal aktivitelerin hakkını sonuna kadar veren, özel üniversitedeki meslektaşını çatır çatır kıskandıran öğrencidir.
bunlar böle konuşurlar fakat iyi bir devlet üniversitesinde okuyan biriyle tanıştıklarında kıskançlıktan çatlarlar, kendi okullarının adını söylerken çekinir ve utanırlar.
fakirlik içinde okusa bile bir ömür fkirlik çekmesi de muhtemel olan kişidir.
her okuyan parayı kırmıyor oğlum!
fakir doğup fakir de ölebiliyorsun bu olasılığa hazır ol.
