En sevdiğin iki insanla muhabbet etmek veya sinema, yürüyüş yapmak. Çevrende sevilen insan olunca belki depresyona bile giremezsin. Ama yalnızsan da bunun da çözümü var. yeni insanlar tanımak, hayat hikayelerini dinlemek. Hikayelerinden bile kendine ders çıkarmasını bilmek lazım.
mutsuz olmanızın aslında kimsenin umrunda olmadığının bir gerçek olduğunu ve sırf bu yüzden de kendi kendinizi mutlu edecek şeyleri bulup yapmak zorunda olduğunuzun farkına varmak.
ilaçla da ilaçsız da mesele hormon kontrolü olduğu için, ve bu mekanizmanın kumandası sizde olduğuna göre isteyerek gayet tabii düzeltilebilir. antidepresanlara, antipsikotiklere inanmıyorum. kullanmadım, kullanan eşe dosta da ikide bir aynı zılgıtı çekiyorum.
neyse tavsiye için geldiysek, hayatımın göte geleyazdığı bi dönemde ya ben hayata doydum acaba ölsem mi fikirleri belirmeye başlayınca hop deyip bi kaç değişiklik yaptım ki bunlar yoğun tempoda çalışmak, darmadağın hayat tarzımı veganizme evriltmek, düzenli spor yapmaya başlamak, resime daha çok zaman ayırmak, eşle dostla daha çok zaman geçirmek ve düzenli uyumaktı. velhasıl bunlarla birlikte değil depresyon bana bi öfori evresi geldi. hala da gitmek bilmiyor.
