majör depresyon yasamıs birisi olarak öncelikle sunu söyleyeyim ki ergen tipli kalbur altı zekada sikimsonik insanların en ufak-orta üzüntü halini bile depresyon diye tanımladığı bu coğrafyada bu tipte insanların ağzına bile alamayacağı kadar önemli bir durumdur.yani depresyonda lafının ağızlara pelesenk olması bile sacmalık.ölüm kadar ciddi ve tehlikeli bi hastalıktır depresyon.2 ye ayrılı minör ve majör olarak.minör depresyonun etki ve geckileri cok daha tolere edilebilir,kisi yasamını mahvetmez ve birkac rütusla üstesinden gelinebilir ilac almadan.
gelelim majör depresyona.zannımca kanser olmaktan sonra birinin basına gelebilecek en lanet hastalıktır.cözümü tıbbi olarak yoktur.ilac tedavisi bile sizi aylar coğu zaman yıllar sonra iyilestirebilir.yani sunu yap bunu yap düzelirsin insanları derhal hayatınızdan uzaklastırın bu durumu yasıyorsanız.cünkü size en son yardımcı olabilecekler onlardır.canınızı sıkar sadece.verebileceğim en iyi tavsiye hemen doktora gitmeniz.cünkü dıs dünyada hicbir ama hicbir sey majör depresyonu düzeltmez.hatta artırabilir kisiyi intihara bile sürükleyebilir.ben 6 ay boyunca toplamda 3-4 kez evden cıkmıstım sadece.iyi ki de cıkmamısım dedim sonra kendime.tedaviyi benim gibi reddediyorsanız evden cıkmayın.daha kötü olmazsınız emin olun.cünkü dısarıda sizi anlayabilecek 1 insan bile bulamazsınız herkes hayatına devam eder ve siz sik gibi takılırsınız sadece.insanlar neyin var diye sorar durur sadece.külfet yani her acıdan topluma karısmak.hastalığınıza da zerre iyi gelmez.fakat evde oturmak da cözüm değildir elbette.majör depresyonun bilim adamalrına göre kendi kendine gecmesi 6 ay 1 sene aralığındadır.psisik bünyeye göre bu süre uzaya da bilir.ama 6 aydan önce asla iyilesme görülmez.görülüyorsa o kisi majör depresyonda değildir.
bu yazımı okuyan majör depresyon hastalığı yasayan birisi varsa hic vakit kaybetmeden psikiyatra gitsin hemen.bundan baska verilebilecek ve ise yarayabilecek hicbir tavsiye olmamalı bir yana cözümü de yoktur.tedaviyi reddetmeyin gidin iyilesmek icin tedavi olun.
Halk ağzında çiklet olmuş ama sonuçları pekte olumlu olmayan duygu durum bozukluğudur.
Öyle kafanıza göre girip bir arkadaşa bakıp çıkacaktım diyeceğiniz bir durum değildir kesinlikle.
Bir gün iki günlük çökkünlükler, iştahta azalma, uyku azalması veya uyku süresinin artmasıyla hemen teşiş konulacak bir bozuklukta değil. Hafif düzeyde depresyon için bile bir hafta boyunca belirtilerin neredeyse tamamına yakınını günün geneline yayılmış şekilde yaşamak hissetmek lazım.
Ve inanin bana o bir haftadan sonra yürürken veya konuşurken bile ne kadar ağır bir yük altında olduğunuzu hissederken kendiniz bile hayretler içinde kalacaksınız.
depresyon denince aklima sadece bir şey geliyor, stefan zweig'ın - satranç kitabında işlediği yalnızlık ve boşluk duygusunun insana ne kadar zarar verdiği ve insanın ruhunu canavar gibi nasıl yediği!
Depresyonun bir çok sebebi vardır ama en kötü ve en şiddetli geçen depresyonlar bu sebeple olur, yavaş yavaş insanlardan uzaklaşırsınız kimseyle iletişim kurmazsınız ve o kendinize yarattığınız size ait boşlukta yok olmayı beklersiniz.
siz siz olun iyi dostlar, iyi bir ilişki ve iyi bir sportif yaşam dan vazgeçmeyin.
Ciddi bir olaydır. Hayatımın bir dönemini kapsadı ve beni her şeyden uzaklaştırdı. Depresyon film izlemek, çikolata yemek veya kendini kapatmak değildir. Depresyon, duygusal ve ruhsal bir çöküştür. Sürekli boşlukta olduğunu hissedersin. Adımlarını bile çoğu zaman bile isteye atamazsın. Bir yere çıkmak istemezsin, çıkınca da daralırsın. insan o dönemde neler yaptığını veya neler yapacağını bilemez. Sürekli üzgün, umutsuz ve mutsuz gezer. Elini ayağını her şeyden çekersin gibi şeyler işte.
bunun için doktora falan gidenler var. olum siz nasıl bir hastasınız? hayatınızda sorun varsa bu psikolojinizi bozuyorsa, çözüm üretin çözümsüzlüğe kendinizi itip içinde debelenip hep benim başıma geliyor. ben neden bu kadar bilmem neyim. kimse beni sevmiyor. off hep başarısızlık falan triplerine girmek yerine. çözüm üretin lan çözüm. çözüm üretme beceriniz yoksa da boşuna doktor meşgul etmeyin. oturun eve ananızın babanızın dizinin dibine ya da gidin kahveye falan takılıp siyaset yapın ülke elden gidiyeah bazında.
ufak tefek şeylerle bile mutlu olmayı öğrenince içinden çıkılabilen durumdur kendileri, bunu öğrenmekse zaman alabilir biraz, ama olsun, hayat bir mücadeledir, pes etmek olmaz.
Bir türlü cikamadigim nasıl bir giriş yaptıysam farkına varmadan müptelası olduğum bana göre hastalık ya da olumsuz durum degil çevredeki lerden kaçış veyahut bir savunma taktigidir artık. O denli sahteki insanlar , hisleri, sözleri en iyisi uzak kalmak varsın depresyonda desinler .
