Uzmanlarca Ciddi olarak icinde bulundugum dusunulen hastalik. Kotuyum sozluk, hep bi mutsuzluk, kendine yetememezlik, uykusuzluk, duygusuzluk, pismanlik... sadece uyumak istiyorum, onu da dogru duzgun yapamiyorum.
bir sabah yaşamaktan korkarak uyanırsın önce yavaş yavaş tükenirsin sonra birden ve bir bakmışsın depresyonuna aşık oluvermişsin çünkü seni bırakmayan tek şey o kalmıştır.
En az iki hafta sürer.
Keyifsizlik, hayattan zevk alamama, karamsarlık duyguları yaşanır. Motivasyon üzerinde etkileri vardır. Kişide açıklanamayan alınganlıklar, tahammülsüzlükler ve öfke açığa çıkar. Depresyonun değişik türleri vardır.
Çoğunlukla hayatın bir döneminde nerdeyse her insanın başına gelir, sureleri ve etkileri kişiden kişiye değişir ama çoğunlukla bu, koordinatlar içindeki zikzaklardan ibarettir. Hele bazı insanlar da vardır ki, bu dünyaya doğuştan depresif olarak gelirler. Onların yaşadığı şey zikzaklar değil, koordinatlar içinde bulunma, oradan cikmama çabasıdır. işte asıl kötü ve tehlikeli olan budur.
majör halini yaşıyorum( ! )
ilaç tedavisindeyim ve ilaç etkisini göstermeye başladı böyle her şeye gülen hiç bir şeyi tınlamayan bir organizmayım şu an.
tedavi olarak üstesinden geldiğim ruhsal çöküntü halidir. (kendimi bildim bileli depresyona sürekli girip birazda cikabiliyordum) depresyonda olan dostlar bir mesaj atabilirlerse seve seve yardimci olmak isterim.
Bugün yaşadığım durum. Nedeni belirsizce depresyona girdim. Evde kimse yok. Bunalımdan sigaramı alıp dışarı çıktım görüntüme önem vermeden. Kalabalığın içinde yalnızdım. Bu konuya pekte takılmadım. Ama içimde nedeni belirsiz bir burukluk vardı. Ağlayacağım fakat neye ağlayacağımı bilmediğim bir his. Yürüdüm öylece. Nereye gideceğimi bile planlamadan sadece yürüdüm ve etrafı süzdüm. Sonra kuytu bir yerlerde sigara içtim. Yanlışlıkla sigaranın tutulan kısmını yaktım bi anlık bir korku yaşadım. Çünkü sigaram yanmaya başlamıştı. Üfleyerek söndürdükten sonra sağlam sigaramı cebimden çıkarttım. Derdim falan yok fakat birşeyler üzerime doğru geliyor ve ben üzerime gelen şeylerin arasında sıkışıyormuşum gibi hissediyordum. Sanırım sorunlarımı çok boşverdim bu yüzden beynim buna tepki veriyor. Buda beni depresyon hâline sokuyor. ikinci sigaramı içtikten sonra da dört duvarın arasına sıkışıp kalacağım evime geldim. Bilinçli düşünemiyorum. Çok kötü bir şey bu.
insanın içinde olann vesveselerin etkisiyle ortaya çıkıyor. yoksa her evinde duvara bakan depresyonda değildir. bir insan içinde depresyona girilmez en fazla yas tutulur.
Bence depresyona girilmez, depresyona sokulur. Keza bende öyle oluyor. Buradan eski sevgilime sesleniyorum aferin iyi bok yedin s. ktn hayatımı gel de işin yoksa toparla şimdi.
