istediğim sahile bi saat mesafede yazı en az nemle geçiriyorum.
Tuvalet kağıdının bile pelte gibi olduğu yerler sadece denize girebildiğin gün çekilir .
(bkz: edirne) hayatım nerdeyse burda geçiyor ve deniz kenarı bir yerde oturuyorum istanbulda edirnedeyken her camdan baktığımda ilerde bi yerde bir deniz var diyorum alışkanlık olmuş .
Yazın şıp şıp terlememek, kışın çılgınca üşümektir. Nemin olmadığı yerde hissedilen hava sıcaklıkları termometrelerde yazana bağlıdır. Nemin olduğu yerde ise termometreye güvenmek buzlu zeminde Tokyo terliğe güvenmek gibidir.
deniz daha gelmedi ama martılar gelmiş yakında denizde gelir. tutturmuşlar bir deniz deniz olmazsa olmaz sanki görsen hergün sahilde plajda denize giriyor sanki mavi bayraklı plajları varda ya da denize sıfır oturuyor yatı felan var. emlakçının ilanı gibi camdan denizi görüyor ama nokta kadar. tamam bende severimde denizi de abartanlara lafım.
acayip manzarası doğal güzellikleri gölleri var adam gezmeyi bilmiyor avm den çıkmıyor. 10 yıl kalmış bildiği iki yer var. ay burası çok sıkıcı gri şehir. her yerin bir güzelliği vardır ve orayı güzel eğlenceli yapan insanlarıdır.
bir durum. şöyle deniliyor. denizi olan şehirlerde yaşayanlar sanki denize yakın oturuyor diye . şehirde denizi olup denize kıyısı olmayan yerde yaşamak sorun değildir ki. bu şehirde deniz var düşüncesi bile mutlu eder insanı kıyınız olmasa bile.
Yaşanıyor. insan yeri geliyor alışmak zorunda kalıyor. 3 sene kırıkkale’de yaşadım ben. ilk zamanlar zorlandım evet. Bir söz duymuştum o dönem. - eşyan neredeyse oralısın. Doğruydu.
