Günter Wächtershäuser tarafindan ortaya atilmis bir teoridir.
Teoriye göre;
Yer kabugu yüzeyi demir ve kükürt minerallerinden (bkz: Sülfür) olusmaktadir. Günümüzde de bu maddeler jeolojik sürecler ile deniz alti volkanlarda hala olusturulmaktadir.
Bu teorinin diger teorilere (bkz: miller urey deneyi) göre avantaji; biyomoleküllerin olusmasi icin gerekli olan enerji kaynaginin devamliligi ve güvenilirlige sahip olmasi (bkz: hidrotermal).
Bu enerji kaynagi indirgenmis ve kismen oksitlenmis demir-kükürt minerallerinden olusmaktadir.
Örnegin; hidrojen ile pirit ve ekzergonik sentez reaksiyonlari olusturarak monomer biyomoleküllerin yapi taslari olusturulur ve bunun yani sira bu moleküllerin birbirleriyle baglanmasi saglanir.
