temizlik yapıldıktan sonra koltuğa göbeğimizi devirip yatarken yüzey temizleyici, çamaşır suyu kokusunu alıp evin tertemiz olduğunu bilmek dünyanın en güzel duygusu olmalı.
Eti form almıştım bir keresinde, çok aç da değildim, paketi açtım sokağın köşesinde 10 yaşlarında çocuk çöpün yanına oturmuş. ekmek teknesi var yanında yani el arabası, içine plastik vs. ne varsa dolduracak da yorulmuş sanki. Oturuyor öyle tek başına. Ulan dedim kendi kendime yesen ne olacak yemesen ne olacak, sonra gittim çocuğun eline verdim eti formu, dedim ki al kardeşim ye yeni açmıştım bak. Sonrasında karşı apartmandaki daireye çıktık, yukardan seyrettim çocuğun onu yemesini, yemin ederim ben yesem o kadar mutlu olmazdım.
berbat bir dönem geçirdikten sonra hayatında gerçekten hiçbir sorun olmadığını ve içinde hiçbir tereddüt olmadan mutluyum diyebildiğini farkettiğin an, işte o harika bir duygu.
