Jules Payot'a göre bu konuda en büyük dostumuz kendimizi cinselliğe yönlendirecek şeyleri düşünmemektir.
Ancak düşünmemeye çalışmakla karıştırılmasın. Kafamızın içerisinde "neden yapmamalıyım?" diye düşünmek dahi bu isteği güçlendirecek ve daha da karşı konulamaz hâle getirecektir.
(Maalesef farkındalık tek başına yeterli olmayacaktır.)
Ancak sadece düşünmemek, cinsel isteği tetikleyebilecek unsurların bolluğu içerisinde yetersiz kalabilmektedir. Bu durumun farkında olan yazar, işimizi daha da kolaylaştıracak yöntemleri yazıya dökerek günümüze kadar gelmesine vesile olmuştur; beslenmeye özen göstermek, sevilen, ilgi duyulan, merak edilen konularda araştırmalar yapmak ve derin düşünmek.
Söz konusu yöntemlerin nasıl gerçekleştirilebileceğine Jules Payot detaylı bir şekilde ve sıkmadan değinmiştir. Bu nedenle ben de irade Terbiyesi'nin tam metin hâlinin okunmasını tavsiye ederim.
Baştan söyleyeyim "bastırılmış duygular" konusu için herhangi bir araştırma yapmadım ancak söylenenlerden yola çıkarak düşüncelerimi belirtmek istiyorum.
Bu konu "bastırılmış duygular" konusuna benzeyebilir ancak diğer duygularla eş değerde tutmak bana göre ciddi bir hatadır. Çünkü söz konusu olgu sadece bir duygudan meydana gelmez. Diğer isteklerin de meydana geldiği gibi, birden fazla duygunun birleşmesinin bir sonucudur. Daha mikro bir şekilde bakacak olursak işin içine hormonlar ve beslenme düzeni de girecektir.
Bu nedenle "Bastırılmış Duygular" konusuyla insanlarda "çaresizlik" hissiyatının uyandırılmasını pek mantıklı ve akıllıca bulmuyorum. Güçlü irade bunun da üstesinden rahatlıkla gelebilir, yeter ki değeri bilinsin ve üstüne derin düşünülüp sağlanması için harekete geçilsin.
Cimsellikten ve 31'den uzak durmaktır. ilk başlarda düz duvara tırmansanızda zamanla istek git gide azalacaktır. Bu yazdıklarım bilimsel olarak kanıtlanmıştır.
türkiye de doğan bir erkekseniz zaten cinsel isteğiniz bastırılmış bir şekilde büyür öyle yetişkin olursunuz. avrupa devletlerinde ve abd de çocuklara daha ortaokul da cinselliği öğretiyorlar. ayip bir şey olmadığını, insanın doğasında olan bir şey olduğunu ve bir takım incelikleri öğretiyorlar. çocukta buna göre hareket ediyor. ama türkiye de her zaman ayıp bir şeymiş gibi algılanıyor. çocuklarda özellikle erkekler bu isteğini bastırmak zorunda kalıyor. annesiyle ve babasıyla hayatta bu konuları konuşamaz. çünkü utanıyor. akrabalarıyla konuşamaz çünkü çekiniyor. öğretmenleriyle konuşamaz çünkü ayıplanır. tek yolu erkek kankalarıyla konuşursa konuşur. başka asla konuşamaz. kızlarla da konuşamaz. normal bir kız kankası olsun onla da konuşamaz. bu durum sadece erkekler için de geçerli değil. kadınlarda cinsel isteğini bastırmak zorunda kalıyor. çünkü toplumun tabusu bu yönde. en ufak bir şeyde iffetsizlikle, namussuzlukla itham edilir çünkü. namus bekçileri her yerde.
