konuşkanın yarı gelişmiş hali.
hayatta sohbet başlatmam, başlatabilsem de heves etmem, ne yapayım kendi açtığım konuyu, zaten biliyorumdur ya da merak ettiysem de bir yerden öğrenirim, konuşarak değil muhtemelen,
ama çok cevapkanım. sorulunca gerçektem dinleneceğimi anlarsam uzun uzun anlatırım, beni boş konuşturmak çok kolay, biraz hevesli görün yeter. o yüzden de çocuklarla konuşmayı çok severim.
ama hiç sormam, bu durumda konuşkan değil, cevapkanım demek oluyor.
ben konu açmaya çalışıyorum ama bir şekilde yürümüyor. ya kafa açıcı oluyor yada insanlar daha kendilerini ilgilendiren spesifik konulardan bahsetmek istiyor.
