hüzün hissediyorum, keder hissediyorum. etrafıma mutluluk saçıyor gibi görünsem de içim mutlu değil be abi. hep kendi hatalarımdan dolayı oldu, candan erçetin'in şarkısında dediği gibi, onlar yanlış biliyor kimsenin suçu değil, kader oyunu değil bu benim suçum. buraya hep umut dolu entryler girmeye gayret ederim genelde. ama bu sefer dayanamadım. negatif ukteler verdiğim için özür dilerim. ama bazen doldur boşalt gerekiyor galiba. insanın içini dökmesi ve tekrar toplamaya çalışması gibi. bende en asaletli duygularin adami olarak içimi döktüm dolaylı olarak. keşke bugüne ait bir his olsa. bunun ceremelerini bir süre yaşayacağım malesef.
sabahın köründe hayatımdaki insanların sözleşmişler gibi farklı konularla,sorunlarla peş peşe üstüme gelmeleriyle bir anda tüm sinirlerim alt üst edildi.haliyle şimdilik kendimi berbat hissediyorum sözlük..
hayır şunu anlamıyorum tamam sizin sorunlarınız var da ne diye beni boğuyorsunuz, ben de bunalınca siz rahat bir nefes mi alıyorsunuz nedir dostum ya.
Biraz buruk, bekar olarak baba evinde geçirdiğim son pazar. Babam gidip gelip sarılıyor bana. O öyle yaptıkca ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Biraz daha böyle devam ederse ikimizde oturup karşılıklı ağlayacağız. O haldeyiz yani.
Gayet iyi hissediyorum. Mutluyum çünkü bir hedefim var ve eğer ulaşılması gereken bir hedef varsa her yerimi his bürür. Hissetmek güzeldir. Bir keresinde kocaman bir ağaç görmüştüm gövdesine dokunduğumda ellerim küçücük kalmıştı o zaman da böyle mutlu hissetmiştim.
