camasir makinem bozuldu ne tamir ettirecek ne yenisini alacak vaktim yok.
isten eve gidip yerleri paspas yapmam gerek sonra dus alirim saat 100 olur.hayata yetisemiyorum.
bana firdevs hanim gibi biri lazim surekli beni tutup sarsacak kendine gel diyecek.
Bugün ödeme güçlüğü çektiğim kredileri yapılandırarak ekonomik açıdan nefes alabileceğim bir duruma geçtim. Kapitalizmin acımasız çarkları arasında kalan bütün garibanların Allah yardımcısı olsun. Kredi kartı, avans hesap, kredi.. Herkes perişan halde.
Gayet iyi hissediyorum. Mutluyum çünkü bir hedefim var ve eğer ulaşılması gereken bir hedef varsa her yerimi his bürür. Hissetmek güzeldir. Bir keresinde kocaman bir ağaç görmüştüm gövdesine dokunduğumda ellerim küçücük kalmıştı o zaman da böyle mutlu hissetmiştim.
fena değil. biraz ağrılı ve her tarafımın turumasından dolayı biraz acılı. hala dışarı çıkacak enerjim yok fakat yarın için planım var. evde yapabileceğim hobiler arıyorum tuval, boya, fırçalar ve kil hamuru sipariş ettim bu tipten sanat etkinlikleri hep heyecanlandırmıştır. birkaç kağıt parçasına neyi nasıl yapacağımı çizdim, araştırdım bunu yapmak bile iyi geldi.
fena değil. ne mutlu ne mutsuz hissiz ruhsuz hissediyorum. bilmediğim bir şey yüzünden kaçırdığım fırsatın üzüntüsü oturdu içime ama nihayetinde bilmediğim için o kadar da üzülmedim. bir de halletmem gereken bir sorunum vardı, pazartesi onu da halledebilirsem huzura erebileceğim.
Biraz buruk, bekar olarak baba evinde geçirdiğim son pazar. Babam gidip gelip sarılıyor bana. O öyle yaptıkca ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Biraz daha böyle devam ederse ikimizde oturup karşılıklı ağlayacağız. O haldeyiz yani.
Her zamanki gibi ne iyi ne kötü,hedeflerime ulaşmak icin kontrolü tamamen elime almam gerekiyor gibi görünüyor nasıl yapacağımı bilmiyorum ama var aklımda bir şeyler.
yalnız.. hep yalnızdım. 3 ay önce sevgilimden ayrıldım. doğrusu hiç özlemiyorum. ama çevremde değer veren kimse kalmamış o üzücü. yada çok bencil oldum birilerinin sürekli benle konuşmasını istiyorum.
