bugün

15 temmuz 2016'yı 22.00 22.30 sularına kadar boşuna yaşadıgıma inanarak ilerliyordum,
lakin o geceden sonra biz Türkler sistemi geriye 1923'e geri yüklemeye başladık o zaman bana bir heves ve gaye geldi.
Hep bu saatlerde gelen his. Uyutmuyor bazen.
Yıllardır hissettiğim durum.
insanların çoğunun hissettiği şey. çünkü insanlar kendi hayatlarını değil, toplumun kendilerine dayattığı hayatı yaşıyor. önce oku, sonra da bir meslek öğren diyorlar ve insanlar da ya üniversite okuyup beyaz yakalı oluyor, ya da bir şekilde para kazanmayı öğreniyor. ardından bir aile kur diyorlar ve bu sefer de evlenip geçim derdine düşüyor. sonra yıllarca çalışıp emekliliğini bekliyor ve emekli olduktan sonra da ölümü.

sonuçta kaç kişinin hayali, bir şirkette takım elbisenin içinde ve camları bile açılmayan bir plâzada onlarca yıl sabah dokuz akşam yedi çalışmak olabilir ki. mesela birçok kişi dünyayı gezmek istediğini söyler ama çoğu bunu gerçekleştirmez. ne de olsa iş, güç, kariyer, çoluk çocuk vs buna engeldir. çoğu insan işinden memnun değildir ama çok azı işini değiştirmeye cesaret edebilir. insanların aslında yaşadığı hayattan çok farklı hayalleri vardır ama hiçbir zaman bunu gerçekleştirmeye çalışmaz. çünkü kaybetmekten korkar. o yüzden oscar wilde'ın da dediği gibi; insanların yüzde doksanı yaşamazlar, sadece vardırlar.
görsel
Hepimizde olan şey. Üstüne çok düşmeyin.
(bkz: oblomovluk)
mal olduğunuzu gösteren histir. kendini boş beleş bir işe yaramaz olarak görüyorsanız zaten yoksunuzdur. ayrıca devamlı bir melankoli devamlı bir kitap karakteri gibi yaşamaya çalışmaya çalışan tiplere gıcık oluyorum amk. evet.
kendine bir amaç bile edinememiş birey sendromu.
uyuyunca geciyor.
Tehlikeli ve sonucun nereye gidebileceğinin kestirilemediği histir. Akıllara Kolpaçino’da Aydemir Akbaş’ın repliğini getirir: “boşuna yaşıyorsun, kıçını kaşıyorsun”.
aslında insanın kabullenip alışarak level atlayabileceği düşünce tarzı.
inançsız kişi hastalığıdır .

otun bile bir amacı var halbu ki .

amacının ne olduğunu bilmiyorsan araştır malum zaman su gibi akıyor . sonra geri dönüş olmayacak .
görsel
En yıpratıcı, enerjiyi cuk cuk emikleyen bir çeşit inme hissidir.

Kendinize, bu kòtùlüğü yapacak kadar kırılmaktan, gücenmekten, umut yüklenmekten ve sonunda kocaman hayal kırıklıkları yaşamaktan uzak durun.

Boşuna yaşadığınızı düşünseniz de, sizi sevenler için hayatın anlamı olabilirsiniz.
Mesela anneniz için...
aldığım maaşın neredeyse tamamını kiraya verince benim beyin hücrelerinde ortaya çıkan hissiyattır kendisi.
Zaman zaman gün yüzüne çıkan histir.
Bazı geceler aniden gelen histir.
Şimdi uykum geldi, uyuyacağım. Sabah kahvaltı sonra iş-güç ve akşam eve gelip yine uyku.
Bu nasıl yaşam?
saçmalık ve anlamsızlık içerisinde boğularak sürüklendiğinizi anladığınızda yaşadığınız ve hiçbir şey konusunda istekli olmamanıza sebebiyet veren histir.
Depresyonun en umut öldüren belirtisi maalesef. Bir anlam yaratabilmeli insan. En azından gerçekten denemeli.
insan zaten boşuna yaşar bir gün öleceğimizi bilerek yaşıyoruz. bundan kötü ne var? şöyle bir düşününce herkes bir gün ölecek ve ne ölmenin anlamı kalıcak nede yaşamanın..
Gelecek planı hiç yapmadığım için ki yaptık suya düştü neyse sonuç olarak Anı yaşıyorum sadece.
hissetmesen de öyle zaten. taş çatlasa 90 sene yaşayıp bir anda öleceksin. yaptığın tüm planlar, aldığın tüm eğitim vs. vs. hepsi boşa gidecek.
Böyle bir hisse kapılmıyorum.

Hatta çok gerekli bir insan olduğuma inanıyorum.

iyi ki doğmuşum.
son 2 senedir beni basan olay.

bir insanın hayatında önemli şeyler nedir ?

-güzel maaşlı veya mutlu olduğun iş. yok

-güzel bir sosyal çevre. yok

-aşk,sevgili flört. yok

yaş 33 elde var sıfır. nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum. hayattan keyif almadan gidip geliyoruz.