sonbahar filminde yusuf karakterinin yaptığı eylem. öyle bir bağırır ki, durgun geçen filmin, en heyecanlı anını yaşatır. bütün durağanlığı, içinizden atarsınız.
yüksek katlı binada oturuyorsanız camı açıp yalnız ve çaresiz bi anınızda camdan aşağı ''annneeee'' diye bağırırsanız. hele öğrenci ve yalnızsanız, sitenin güvenlik görevlisi aşağıdan sizi seçmeye çalışarak aklınız için güven problemi yaşayabilir.
şu an yapmayı şiddetle arzu ettiğim olaydır. içimin en derin kulvarlarında koşturup duran sıkıntılarımı, cümlelerle ifade edemediğim öfkelerimi, hür iradelerimle kalabalıklardan kaçıp yalnızlığa sığanmamı ve ardından gelen yalnızlık bunalımlarımı, özlemlerimi ama bu özlemlerin kime, neye olduğunu bilmeme sorunsalımı avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum.
balığa gidiyorsanız bu eylem sıkça yapılır ve insan çok süper hisseder. denizin ortasında kimse yok, " ne bağırıyosun ? " diyen var ne de " delimisin arkadaşım " insan süper deşarj olur hem balık tutarsın hem bağırırsın mutlu olursun.
