ilk işlerim paris deydi. rehberlik yapıyordum. patronun dedi ki gel bi yemek yiyelim. ben sazan gibi çok sevinirim diye atladım. benden 20 yaş büyük, abi dediğim bi insan. ben 20 yasındayım. hiç aklıma gelmedi ki. abi kardeş yemek yicez zannettim saf saf. yemekten sonra ya seni eiffel manzaralı evime götürürüm şampanya patlatırız ya da burdan tıpıs tıpıs metroya eve dönersin dedi. ben şok. metroya döndüm tabi. bi ay işyerine gidemedim ve çok agladım.
o zaman çok cahiliz tabi, çok etkileniyorum böyle şeylerden:(
erkekler herkese bi iş atıyor, sana özel bi şey değil, kişisel bi durum yok aslında. o zaman bunu bilmiyordum.
