çocukken dinlendiğinde kafa karıştırıcı olabilen bir şarkıdır. mesela ben 4 yaşındayken ilk dinlediğimde dünyanın nasıl kirli olduğu hakkında günlerce düşünmüştüm. daha sonrasındaysa büyüdükçe daha da kirlenecek mi diye sormuştum kendi kendime. sadece kendi kendime sorabildim tabii bu soruları. babama sorsam git uyu sabah konuşuruz der kovardı çünkü. sabah da hiç konuşulası bir adam olmadığı için babama hiç sormadım böyle soruları.
cümle oldukça derin ve çok farklı yorumlara oldukça açık. bu yüzden dillere pelesenk olmuş ve neredeyse şarkıdan bağımsız bir varlık kazanıp hatırlanır olmuş. kendi anladığımı eklemek istiyorum.
öğrenmek teorik bir eylem değildir. teoride düşünceler ezberlenebilir. uygulaması olmayan öğrenme faydalı bir öğrenme demek değildir. pratiğe dönüşmüş öğrenmeyi bizler, "eğitim" olarak biliyoruz. bu yüzden "milli öğrenim bakanlığı" yerine "milli eğitim bakanlığı" var. amaç insanlara ezberletmek değil, uygulatmak. pratikte ne olduğu epeyce su götürür tabii. örneği uzatmak geldi içimden, bi yaştan sonra "eğitim" olamıyor, ağaç yaşken eğilirse, eğiliyor. yoksa cahil bir diklik ile dikilip duruyor. bu yüzden de "yüksek eğitim kurumu" yok, "yüksek öğrenim kurumu" var. bi yaştan sonra insanlara doğruyu gösteriyorsunuz, ister uyguluyorlar, ister uygulamıyorlar. keyifleri biliyor.
"biz büyüdük" kısmı görece küçükler için fiziksel bir büyüme demek, oysa bir teşbih ile bilgi ile büyüdük demek de olabiliyor. büyüdük, küçük kalmadık. ilerledik, o eskiden var olduğumuz yerde değiliz. dünyanın kirlenmesi ise salt çevre kirliliği demek değil elbet, bi manada yozlaşma, cahilleşme, değişen üretim ve paylaşım metotları ile cahilliğin, köleliğin, piyasalaşmanın ve piyasalaştırmanın, amaçlara göre var oluşun egemen olduğu saçma sapan bir hal demek.
ilerleyen yaş ile, düşen tolerans insan'ın sıklıkla paylaştığı bir hal. eskiden, daha küçük iken, daha yüksek toleransın insanın içine doldurduğu umutlar zamanla objektifleşme zorunluluğuna bırakıyor kendini, ve dünya inatla söylediğim anlamda kirlenip durmakta. tolerans düşmekte. misalen şu internet tabanlı sözlük denilen şeylerin neredeyse başına yetişmiş bir insan olarak, bugün geldiği yerleri en iyi tanımlayan şeyin yine "kirlenme" olduğunu söyleyebilirim. reklamlarla zenginleşme, tabanlarının inanılmaz büyümesi, kullanıcı kitlesinin sokaklardan farksızlaşmasıyla, sadece kirleniyorlar. tabii ilk hallerinden haberdar olabilenler için. bugün geldikleri yer itibari ile, katlanması neredeyse imkansız yerlere dönüştüler. biz büyüdük ve dünyamız kirlendi, kirlenmeye devam ediyor.
bizbüyüdük, bizi büyütenlerde kirletmiş olabilir nihayetinde, büyükbuhranı yaşamadık, yokluk çekmedik, paramızda var oh eller havaya metromuz bile var lan, bir bir halt yapmadı karkadaş, kim ne yapmışsa öncekilerdir biz elimizi sıcak sudan soğuk suya sokmadık daha.
Aslında biz küçükkende dünya kirliydi. Ancak büyüdüğümüzde dünyanın ne kadar boktan, insanların ne kadar iğrençleşebileceği gerçeğini kavrayabildik ve bu cümleye hak verdik.
farkında değildik sadece, zaten kirli olan da dünya mıdır orası tartışılır. nasıl büyüdükçe kirleniyorsa dünya gün gelir ölürüz, temizlenir böylece. ölünce tekrar iyi biri oluruz belki de.
kirlendi, zaman geçtikçe de kirleniyor. geçen otobüste yer vermediğin tutunamadığı için yere düşen dede vardı ya hani vuhaa nasıl düştü la demiştin o saf, temiz, dürüst güzel insanlar yaşlandılar. biz yeni nesil yaşlıları tanımayız, saygı göstermeyiz, fikirlerine önem vermez, konuştuklarını dinlemeyiz işte öyle her şeyden bihaber yaşadığımızı sanıp ot gibi yaşayıp gidiyoruz. sonra kirlendi dünya, kirlendi tabi dahada pisleşecek.
Bencil, kendini üstün gören model söylemi ve işin ilginç yanı bu modellerden değil mi dünyanın şu hali? Beyinleri büyürken gönülleri küçülüyor bunların daha çok hesap daha fazla kazanma hırsı daha az vicdan daha az insanlık...
