yazık olmuş öğrenciye. ne olursa olsun fiziksel şiddete karşıyım. özellikle ergenlik yaşında yani deli çağında fiziksel şiddet uygulayarak özgüvenlerinin içine edilmesine karşıyım.
endüstri meslek lisesinde öğretmenlik yaparken beni sinir eder bir öğrenciyi 10-15 dakika boyunca hiç durmaksızın dövdüm, tokat, yumruk, kafa göz ne varsa... allah ne verdiyse... sonra gidip müdür yardımcısına olanları anlattım o da bana "elinize sağlık hocam keşke benim yerimede dövseydiniz" dedi. (kendisi vileda sapıyla derslere giriyordu) bu olaydan sonra o öğrenci efendi, saygılı biri haline geldi.
içim sızladı yaptıklarıma, hani iyilik, merhamet diyoruz, anlatıyoruz ama olmuyor, lise çoook geç... bunu ilkokulda yaparak alıştırmak gerek.
insanın özellikle kavga esnasında kulağının altına, çenesinin yanına, gırtlak kısmına atılan sağlam bir yumrukla bayılmasına veya ölmesine sebep olan büyük bir eylemdir.
bu eylemler oldukça tehlikelidir ve gerisi durması gerekilir.
1.kuzenim beni kovalarken kırılmış cam şişe üzerine düşüp elini yırtmıştı (neden bilmiyorum bu olayda kendimi sorumlu tutuyorum, halbuki hiç bir suçum yoktu). 2. ilk okul 3, beden dersinde arkadaşımın yüzünü tırmalamıştım; işaret parmağım çocuğun korneasını çizmişti. çok korkmuştum. Allah'tan bir şey olmadı.
çocukken duvar arkasına saklanan bir çocuğun kafasına aşırtma bir şekilde tuğla attım akıbetini bilmiyorum ama aklıma geldikçe üzülüyorum korksun diye atmıştım.
ilkokul 4. Sınıftayım. Bir çocuk vardı Murat. Sinir olurdum ona sürekli benle uğraşır saçımı çekerdi. Bir gün kafama dank edince çocuğun karnına tekme atıp sırtına dirseğimle vurmuştum. Suçlu olduğunu bildiğinden hocaya söylememişti bende konusunu açmamıştım. Ortaokulda da aynı okuldaydık. Sınıflarımız ayrıydı.
Kurtulmuştum ondan.
5 yaşında falanım, gireceğim apartmanın önündeki kaldırımda bir grup tanımadığım çocuk ip atlıyordu ve kaldırıma sıfır park etmişti araçlar dolanıp yolu uzatmayayım dedim. kaldırımda ip atlayanların yanından geçerken, kızın biri beni itti ip atladıkları alana girdiğim için. kız da benden 1-2 yaş büyük bu arada, arabaya doğru yalpaladım, düşmüş bile olabilirim. kalkar kalkmaz, kızın suratına yumruk yaptığım elimin iç tarafını geçirdiğimi hatırlıyorum. kız nasıl ağlıyor tabii. ben bile yaptığıma inanamıyorum. herkes şaşkın çocuklar öylece bakıyor. seri adımlarla yoluma devam ettim tabii, hemen eve çıktım. sonra işte sete çağırıldım bir sonraki gün, kurtlar vadisi pusu çekimlerine başladık hemen.* sonra kızın ablası varmış çok daha büyük, 3-5 yaş belki. abladan dayak yememek için apartmandan aşağı hiç inmedim o gün, camdan ip atlayanları izledim sadece. bugün olsun hala hayret ettiğim bu davranış, benimle uyuşuyor değil. çok küçük yaşlardan beri sinir problemim olduğunu kabul etmeliyim fakat zarar vermişliğim çok azdır.
yalnız 116 entry arasından kendimce kayda değer bir fiziksel zarar bulamadım yayınlayamadığınız aksiyon filminizin sahnesini mi anlatıyorsunuz ? hepsi manyak bunların sözlük.
