bir yere ait olamayanlar

    5.
  1. Her seferinde içinden şu şiiri geçiren, kendini hiçbir türlü bir yere konumlandıramayan insanlardır.

    Biz faillerini kalplerinde taşıyanlar.
    Biz allahın üvey çocukları, arkasızlar...


    Biz hayata tenha bir ırmak gibi katılanlar;
    her yerinden sökülüp her şeye katlananlar...

    Biz sökük düğmeliler, şezlongsuzlar, şarapsızlar;
    biz kozalarından kovulmuş ipek böcekleri...


    Biz meçhul ve kara kişiler...
    Biz yolcular, mazlumlar, çardaksızlar;
    biz güneşte çekmiş serin kır kahveleri...

    Biz ışıkla sözün tılsımında,
    sabrın yankısında saklananlar.

    Biz sesinden başka sokağı,
    düşünden başka vatanı olmayanlar

    ....
    4 ...
  2. 26.
  3. Bana göre ait olmama duygusu kendini gerçekleştirme yolunda ilk basamaktir. Bir yere bir insana ait olmak aynı kısır döngüyü kovalamak... Güneşin ilk ışıklarının yüzünü oksamasi, mutluluğun bir sonraki amacına ulaşmak için çalışman tüm bunlar güzel ama bir de kendini kesfetme arzusu var insanda. Tüm kurallardan Azade yaşamak ama gerçekten yaşamak dediğimiz şey bu olsa gerek. Ait olduğun yerle ovunmekten vazgeçip nesnellige ulaşmak. Tüm kötü yanlarinla yüzleşmek hattâ utanç duymak. Biraz da böyle güzel yaşam. Hayatın sınırlarını zorlayin. Iyi ve kötü yanlarinizi kesfedin. Bütün olun.
    3 ...
  4. 27.
  5. Ruhunu, bedenini bir yere ait göremeyenlerdir.
    Zilyon tane şehir gezdim, ilk kez bir yerde kalmak istedim. Ondan da kaçmak zorunda kaldım şimdi. Bu kadar serseri bir yaşam sürdükten sonra biraz düzene koymaya çalışınca hayat yakandan tutup napıyorsun sen diyor.
    3 ...
  6. 16.
  7. 29.
  8. bugüne dek yaşamış olduğum tüm şehirlere aitim.
    bir şehirle aidiyet bağımı belirli bir süreden sonra kolaylıkla kurabilirim.

    hatta bugün bırakın trabzon'a, erzurum'a, muğla veya istanbul'a.
    bir şekilde düzenim oturduktan sonra yine sevebilirim.

    şu an memleketimdeyim.
    en büyük aidiyet bağımın olduğu şehirdeyim.
    3 ...
  9. 1.
  10. bir şehre, bir bölgeye, bir ülkeye ait olmadığını düşünen; her daim bavulu hazır olan insanların içinde bulundukları ruh hali. içlerinde ki ses sıkça ve ısrarla alıp başını gitmeye yönlendirir. bazen başarılı olur; bazende bir şeyler gitmekten alıkoyar bu insanları. *

    edit: benzeri bir aidiyetsizlik (bkz: birilerine ait olamayanlar) bu başlıkta can bulmuştur.
    2 ...
  11. 14.
  12. bir yere ait olma hissi tercih midir yoksa içgüdüsel midir bilinmez. ama bu insanlar kesinlikle hayatın manasını çözmüş olan insanlardır.
    1 ...
  13. 2.
  14. 15.
  15. kara kaplumbağalarının arasında yaşayamayan deniz kaplumbağalarıdır.
    1 ...
  16. 18.
  17. böyle bi insan yoktur. sadece aradığı yeri bulamamak diye bişiy var. mesela ben izmirde yaşarım ama zerre sevmem işte.
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük