sanırız ki kızlar hep 'ora'sını verir yada vermez bazı. tabi bir şey istiyorsan. bizde zira zarın zarafeti var. zarsız almam abi, yada zarını ver al zarı, dü şeş. pringles geyiyiği nasıl çökmüşse, zar nafile. zaten bu eski hikaye.
ben inanmıyorum bir erkeğin durup dururken kıza dönüp versene istemek fiilini. bunu söylemek yani nasıl bir ruh hali. efsanedir aslında hatta cadde-i kebirde. sigaran vardır kibritin yok. iste tabi, yan masada oturan kızdan mesela, ister dünya güzeli olsun, sen kuazimado, iste kardeşim. ama s'kin var diye önünden geçene saldırma bana ver diye. değil mi ki usulü var adabı var bunun. esküzmi.
sadece isteyeceksen eğer, verebileceği en önemli şeyin senin en önemli şeylerin arasında olmama ihtimalini göze al. sonra ağzın yüzün hep hayal kırıklığı..
toplumumuza has, abazan tipler yüzünden; halk arasında deyim olmuş bir kelime grubudur. her kız gibi nefret ediyorum bu tabirden ve icat eden abazan güruhtan.
