hem çoşkuyu doruklarda yaşayan hem de hüzünlü anlarda denizler kadar ağır olan bir fıtrata sahip biri olarak piyano ile bateri arasında gidip geldiğim sorunsal.
fıtrat ne lan!? doğadır o fıtrat olsa duramazdım.*
kişiliğinizi bir enstrümanla özdeşleştirmeniz durumudur... ben elektrogitar olurdum, yıllardan beri çalıyorum zaten...
havalı görünsemde; her an slash gibi dramatik slow sololar atar içim...