kimse kimseyi unutturamaz.
şöyle ki, gelen bir başkası anılarınızı, iyi ya da kötü yaşadıklarınızı silebilecek kadar etken olamaz. illa ki yalnız kaldığınızda aklınızın bir ucuna düşecek unutmaya çalıştığınız ama unutamadığınız birçok şey olmuştur ve olacaktır da.
ancak denildiği gibi iyileştirilebilir etkiye sahip olabilir.
Unutmak geçmişe, hissedilen duygulara, düşüncelere saygusızlıktır. Ne olduğunu unutturacak olan hiç gelmesin daha iyi. Nadir çıkar unutturabilecek türde insanlar.
barış abinin dizeleri ile yanıtlanabilecek sorudur;
çivi çiviyi söker derler,
soğuktan donanı buzla ovarlar.
ben zaten yanmışım dostlar...
peki beni fırına mı atsalar?
zeytin suyuna kuru ekmek,
böyle gelmiş böyle bitecek.