sözlükten bi yazar ile benim, yani ikimizin şarkısının içinde geçen sözlerin en vurucusu. hakikaten bazen bana baktığında kendimi eksik, yarım, tamamlanmamış buluyor ve kendimi rahatsız hissederek bişeyler yapabilme arzusuna engel olamıyorum. ne öyle bakmaya devam edebiliyor ne de kalkıp gidebiliyorum ama.
ne bileyim yeni bişey icat etmek, ölümcül bi hastalığın tedavisini bulmak ya da süper bi kahraman olmayı düşlüyorum. belki bunlar da kesmeyecek beni, yetmeyecek. ama harbiden gözleri için bişeyler yapmalıyım. o bana bakıyor, ben ise öylece duruyorum. en azından bikaç kişi çağırıp ortalığı ayağa kaldırmalıyım. nasıl desem bi yerlerde kocaman kocaman depremler olmalı.
uzaylılar gelmeli. yahu alışılmışın dışında yok mu lan herhangi bi gelişme o bana baktiğında.
benden mi saklıyorsunuz yoksa. evet, "öylece duruyor güzelliğin," ve "ben gelemiyorum."
