"iyi ki bilmiyor kalabalıklar,
yağmura bakmayı cam arkasından,
insandan insana şükür ki fark var;
-birine cennetse birine zindan-
iyi ki bilmiyor kalabalıklar."
rahmetli sezai karakoç üstadın yağmur duası isimli şiirini bana bir ömür anımsatacak olan ilçe.
Eğer bir ilçeyi baş ilçe ilan etme hakkım olsa, tereddüt etmeden bu hakkımı Beyoğlu’ndan yana kullanırım. Her şeydir Beyoğlu. Her şeyin en güzeli, en yakışıklısı, en sakini, en hareketlisi, en gecesi ve en aydınlığıdır. Beyoğlu’nda okudum, Beyoğlu’nda ilk kavgamı ettim, ilk barıma gittim, ilklerin anlam ve önemi büyüktür. Ha başkent derken, bu şahsımın olduğu kadar ülkesinde anlamıdır. Siyasi Gündeme dair yanları ile de hakkıdır baş olmak.
benim için beyoğlu demek gece yarısı ıslak arnavut kaldırımlarında topuklularıyla koşmaya çalışan travestilerin ayak sesleri demek yani mücadele yani direniş.
“Zaman zaman Beyoğlu sokaklarında arzı endam ettiklerini gördüğümüz bu marjinaller, edepleriyle durdukları müddetçe bu ülkenin renklerinden biri olarak kalabilirler. Ama baskıyla, kendilerinden olmayanlara tahammülsüzlüğe, saldırıya, şiddete vardırırlarsa hiç kimse kusura bakmasın, kulaklarından tutar ait oldukları yere fırlatırız”
