tam başlangıcını kestiremesem de 2014 ağustosundan beri başlattığım reaksiyonun sonucu olarak; bulunduğum konumdan, çevremdeki insanlardan ve en önemlisi kendimden ötürü çok mutluyum. yoluma çıkardığın engeller için de, yolumdan çektiğin engeller için de çok şükür, her şey için çok şükür.
bi yer de okumustum aynen soyle yaziyordu. naiflik ve o yalnizlik hissi maf ediyor. "tanrım kollarını açar mısın?Sarılacak kimsem kalmadı kollarına geliyorum."
Tanrım biz nefis taşıyan kulların olarak bu kadar zülme haksızlığa dayanamazken sonsuz kudret sahibi olduğun halde neden bunca pisliğe müsade ediyorsun var isen şu işe bir el at fakirin bebeğininin içemediği sütü zenginin köpeğinin içmesi hiçmi zoruna gitmiyor.
